Awangarda
94.
DODA Wiktor – Na rozdrożach polskiego formizmu. Szkic. Tarnów 1925. Druk. Z. Jelenia. 8, s. 39, [1]. brosz.
Brak okł. (dołączono jej zmniejszoną kopię), poza tym stan dobry. Z tekstu: "W podstawowej części swego programu opiera się formizm na zasadniczej, bezwzględnej, nihilistycznej krytyce dotychczasowego stosunku formy do treści w dziele sztuki, tego tak bardzo podstawowego dla wszelkiej sztuki: 'stosunku wyrazu do rzeczy wyrażonej'. Fundamentalnym więc zrębem i kośćcem estetycznego systemu formizmu jest założenie, że 'istotą wszelkiej sztuki', 'jedyną treścią istotną dzieła sztuki' jest 'forma i tylko forma'. Stąd też nazwa - formizmu". Liczne odniesienia do twórczości plastycznej i literackiej Tytusa Czyżewskiego.
95.
HEMPEL Stanisław – Drewniane konstrukcje inżynierskie. Z 49-ma rysunkami, 4-ma tablicami i dwoma wykresami. Warszawa 1933. Nakł. Zespołu Praesens. 8, s. 70, [2]. brosz.
ZPW 327. Okł. nieco otarte, wewnątrz stan dobry. Przednia okładka z fotomontażem Bohdana Lacherta, architekta tworzącego pod wpływem teorii Le Corbusiera, autora licznych zrealizowanych projektów architektonicznych. Publikacja wydana przez zespół warszawskich architektów wywodzący się bezpośrednio ze środowiska czasopisma "Praesens".
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l. 1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz oryginalną konstrukcję masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l. 1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz oryginalną konstrukcję masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
96.
HEMPEL Stanisław – Konstrukcje szkieletowe żelazne. Warszawa 1933. Nakł. Zespołu Praesens. 8, s. 69, [3]. brosz.
Otarcia okł., ślad zawilgocenia wewnątrz. Okładka projektu Bohdana Lacherta, architekta tworzącego pod wpływem teorii Le Corbusiera, autora licznych zrealizowanych projektów architektonicznych. Publikacja wydana przez zespół warszawskich architektów wywodzący się bezpośrednio ze środowiska czasopisma "Praesens".
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l.1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz był autorem oryginalnej konstrukcji masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu w 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l.1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz był autorem oryginalnej konstrukcji masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu w 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
97.
HEMPEL Stanisław – Oszczędność w najprostszych częściej stosowanych konstrukcjach żelaznych. Warszawa 1933. Zakł. Graf. Tow. Wyd. "Bluszcz". 8, s. 60, [2]. brosz. Odb. z "Przeglądu Budowlanego".
Okł. nieco otarte, wewnątrz stan dobry.
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l. 1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz oryginalną konstrukcję masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
S. Hempel (1892-1954) - inżynier, konstruktor. W 1925 powierzono mu stanowisko asystenta katedry budownictwa przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Równolegle z pracą naukową w l. 1926-31 pracował w Departamencie Budownictwa Min. Spraw Wojsk, a potem rozpoczął wolną praktykę zawodową. Projektował m.in. jedną z największych hal żelbetonowych w Mielcu oraz oryginalną konstrukcję masztu przy pawilonie polskim na wystawie światowej w Paryżu 1937. Cechą podkreślaną w działalności Hempla było nowatorstwo i śmiałość jego pomysłów konstrukcyjnych oraz wielka dbałość o estetykę konstrukcji. Był pionierem kierunku dążącego do wychowania konstruktora-plastyka (za PSB).
98.
O SZTUCE nowoczesnej. Łódź 1934. Wyd. Tow. Bibljofilów. 8, s. [6], 93, [1]. brosz.
Druk funkc. 190; Strzemiński 100 IV.A.35. Zaplamienia przedniej okł. i kilku pierwszych kart, okł. nieco otarte. Okładka i tak samo skomponowana karta tytułowa autorstwa Władysława Strzemińskiego. Odbito 300 egz. w "Drukarni Polskiej" Ludomira Mazurkiewicza. Książka zaw. cztery artykuły: J. Brzękowski "Nowa sztuka na Zachodzie", L. Chwistek "Tragedja naturalizmu", P. Smolik "Sztuka a rzeczywistość", W. Strzemiński "Sztuka nowoczesna w Polsce". "Wydawnictwo to miało na celu upowszechnienie wśród czytelników informacji na temat nowej sztuki i propagowanie jej założeń. Było jedną z pełniejszych form realizujących propagandowo-dydaktyczne założenia Strzemińskiego" (A. Płauszewski "a. r. Mit urzeczywistniony", Łódź 1989, s. 36). Nieczęste.
99.
PEIPER Tadeusz – Żywe linje. Rysunkami ozdobił Juan Gris. Kraków 1924. Wyd. "Zwrotnicy". 8, s. [23]. opr. oryg. ppł.
SPKL 306; Rypson II 40; Peiper 497. Okł. nieco zakurzone, poza tym stan dobry. Podpis własn. na przedniej wyklejce. Poprawka tekstu wykonana ołówkiem. Trzy całostronicowe rysunki Juana Grisa, układ typograficzny Kazimierza Podsadeckiego.
100.
WINKLER Konrad – Formizm na tle współczesnych kierunków w sztuce. Kraków 1921. Księg. D. E. Friedleina. 8, s. 100, [3], tabl. 16. brosz.
Grzbiet oklejony papierem, naddarcia i ubytki krawędzi okł., blok nadpęknięty, drobne zaplamienia wewnątrz; stan niezbyt dobry. Podpis własn. Piecz. (Wytwórnia Filmowa W.P.). Na przedniej okł. reprodukcja rysunku Tytusa Czyżewskiego. Na tablicach reprodukcje prac T. Niesiołowskiego, J. Hrynkowskiego, J. Mierzejewskiego, Z. Pronaszki, H. Matisse'a, P. Cézanne'a i in.
101.
CZEKALSKI Stanisław – Awangarda i mit racjonalizacji. Fotomontaż polski okresu dwudziestolecia międzywojennego. Poznań 2000. Poznańskie Tow. Przyjaciół Nauk. 8, s. 349, [3]. brosz.
Stan bardzo dobry. Odręczna dedykacja autora. Podstawowe opracowanie dotyczące polskiego fotomontażu międzywojennego. Liczne ilustr. w tekście.
102.
[STAŻEWSKI Henryk]. Henryk Stażewski. Ekonomia myślenia i postrzegania. Opracowanie Małgorzata Jurkiewicz, Joanna Mytkowska, Wiesław Borowski. Tekst Andrzej Turowski. Warszawa 2005. Fundacja Galerii Foksal. 4, s. 415, [1]. opr. oryg. kart.
Stan bardzo dobry. Tekst polski i angielski. Wstęp J. Mytkowskiej, artykuł A. Turowskiego, liczne ilustracje, teksty H. Stażewskiego, szczegółowe kalendarium życia i twórczości.
103.
TUROWSKI Andrzej – Konstruktywizm polski. Próba rekonstrukcji nurtu (1921-1934). Wrocław 1981. Ossolineum. 8, s. 361, [1], ilustr. 373. opr. oryg. pł., obw. Studia z Historii Sztuki, t. 32.
Podklejona górna krawędź grzbietu obw., otarcia obw., poza tym stan dobry. Ołówkowy podpis własn. Najpełniejsza monografia kierunku. Obwolutę projektował Henryk Stażewski.
Czasopisma
104.
ARCHITEKTURA i Budownictwo. Miesięcznik ilustrowany. Warszawa. Spółdzielnia Wyd. Architektów Polskich. Red. S. Woźnicki. 4. brosz.
R. 6, nr 7. 1930. s. VIII, 241-280 [1], XV, [1].
R. 6, nr 7. 1930. s. VIII, 241-280 [1], XV, [1].
Okł. nieco otarte i zakurzone, wewnątrz stan dobry. Piecz. bibliot. Zaw. m.in.: Konkurs na projekt gmachu Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie, O jednym z nowych kinematografów warszawskich, Dział polski na wystawie w Liège, Współczesna architektura holenderska, Meble składane. Okładka Z. Pugeta.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
105.
ARCHITEKTURA i Budownictwo. Miesięcznik ilustrowany. Warszawa. Spółdzielnia Wydawnicza Architektów Polskich. Red. S. Woźnicki, J. Poliński. 4. brosz.
R. 8, nr 5. 1932. s. VIII, 137-168, [12].
R. 8, nr 5. 1932. s. VIII, 137-168, [12].
Okł. nieco otarta i zakurzona, naddarcia grzbietu, wewnątrz stan dobry. Piecz. bibliot. Na przedniej okł. błędnie nadrukowano: R. VII. Zaw. m.in.: O zdobyczach architektury nowoczesnej, Urbanistyczne założenia projektów kościoła Opatrzności Bożej w Warszawie, Drzwi płytowe. Okładka Z. Pugeta.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
106.
ARCHITEKTURA i Budownictwo. Miesięcznik ilustrowany. Warszawa. Spółdzielnia Wydawnicza Architektów Polskich. Red. S. Woźnicki, J. Poliński. 4. brosz.
R. 8, nr 10. 1932. s. [4], 301-332, [10].
R. 8, nr 10. 1932. s. [4], 301-332, [10].
Okł. nieco otarta i zakurzona, wewnątrz stan dobry. Piecz. bibliot. Zaw. m.in.: Gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie, Na temat domu "Feniksa" w Krakowie. Okładka Z. Pugeta.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
"Architektura i Budownictwo" - jedno z najpoważniejszych polskich pism międzywojennych poświęconych nowoczesnemu budownictwu i najnowszym prądom w architekturze polskiej i zagranicznej. Ukazywało się od 1925 do wybuchu wojny. Na początku i na końcu numeru umieszczano zazwyczaj działy reklamowe.
107.
DŹWIGNIA. Miesięcznik. Warszawa. Red. M. Szczuka. 8. brosz. wt.
Nr 1: III 1927. s. 55, [1].
Nr 1: III 1927. s. 55, [1].
Ślady zawilgocenia, zachowana oryginalna przednia okł. brosz. luzem, naklejona na tekturę. Piecz. Ten numer zaw. m.in. artykuł wstępny precyzujący cele wydawania pisma, teksty J. Hempla, H. Barbusse'a, A. Stawara, recenzje "Słowa o Jakubie Szeli" Jasieńskiego i "Biegu do bieguna" Sterna, projekty architektoniczne M. Szczuki i T. Żarnowerówny. "Okładka nru 1 [M. Szczuki] posiada układ graficzny w stylu konstruktywistycznym z gotowego materiału zecerskiego, a więc linii różnych grubości, narożników i grubej czcionki, tzw. 'pisma kamiennego'" (M. Berman "Pionierzy fotomontażu w Polsce" w: "Mieczysław Szczuka", War. 1965, s. 96).
108.
DŹWIGNIA. Miesięcznik. Warszawa. Red. M. Szczuka. 8. brosz. wt.
Nr 2-3: IV-V 1927. s. 64.
Nr 2-3: IV-V 1927. s. 64.
Brak oryg. okładek (miniaturowa jej kopia naklejona na okł. wtórną), egz. nieco obcięty przez introligatora (odcięte fragmenty paginacji), ślad zawilgocenia. Piecz. Numer zaw. m.in. A. Stawar "Kryzys prozy", "Rodczenko w Paryżu. Z listów do domu", M. Szczuka "Pozgonne suprematyzmu", rysunki architektoniczne M. Szczuki i T. Żarnowerówny, zdjęcia ze Sceny Robotniczej w Łodzi, W. Wandurski "O źródłach zatrutych, skorpionach literackich [...]". Przez ostatnie 30 lat na aukcjach w Polsce nie pojawił się ani jeden egzemplarz tego numeru. Rzadkie!
109.
DŹWIGNIA. Miesięcznik. Warszawa. Red. M. Szczuka. 8. brosz. wt.
Nr 4: VII 1927. s. 48.
Nr 4: VII 1927. s. 48.
Brak oryg. okładek (miniaturowa jej kopia naklejona na okł. wtórną), egz. nieco obcięty przez introligatora, niewielki ślad zawilgocenia. Numer zaw. m.in. obszerny tekst A. Stawara "Zachód w Polsce, wiersz "Łódź" W. Broniewskiego, artykuł W. Wandurskiego "Scena robotnicza w Łodzi", fotomontaże Ludwika Oli, projekty budynku warszawskiej AWF oprac. przez M. Łęczyckiego, recenzję "Dymów nad miastem" W. Broniewskiego. Tekst z końcowej strony kontynuowany był na tylnej okł., której tu brak. Rzadkie.
110.
DŹWIGNIA. Miesięcznik. Warszawa. Red. T. Żarnowerówna. 8. brosz. wt.
Nr 5: XI 1927. s. 48.
Nr 5: XI 1927. s. 48.
Brak oryg. okładki (zach. tylko tylna; miniaturowa kopia przedniej naklejona na okł. wtórną), ślad zawilgocenia. Zredagowany przez T. Żarnowerównę numer w znacznej części poświęcono tragicznie zmarłemu w Tatrach M. Szczuce, jego portret umieszczono na pierwszej stronie. Numer zaw. m.in. reprodukcje prac plastycznych i architektonicznych Szczuki, jego "Z zapisek taternickich", wiersz W. Broniewskiego "Prawodawcom" i B. Jasieńskiego "Zakładnicy", recenzję pisma "Droga" autorstwa J. Hempla.
111.
DŹWIGNIA. Miesięcznik. Warszawa. Red. W. Wandurski. 8. brosz. wt.
Nr 7: I 1928. s. 32.
Nr 7: I 1928. s. 32.
Brak okł. brosz. (miniaturowa jej kopia naklejona na okł. wtórną), ślad zawilgocenia. Na początku informacja o konfiskacie poprzedniego numeru, w dalszej części: A. Stawar "Bardzo poważna tranzakcja", fragment wiersza "7 listopada 1917" W. Majakowskiego w tłum. W. Broniewskiego, artykuł "Dwa teatry robotnicze" J. Janowskiego.
112.
MIESIĘCZNIK Literacki. Warszawa. Red. A. Wat. 4. brosz.
Nr 1-7, 9-11, 13-20: XII 1929-VIII 1931. s. 944.
Nr 1-7, 9-11, 13-20: XII 1929-VIII 1931. s. 944.
Czas. BJ 5, 112. Egz. wyjęty z oprawy, grzbiety i nadkruszone marginesy podklejone bibułką, zeszyty nieco obcięte przez introligatora. Komplet wydawniczy (bez dwóch skonfiskowanych numerów - 8 i 12) mocno lewicującego (wręcz kryptokomunistycznego) miesięcznika warszawskiego redagowanego przez Aleksandra Wata (A. Chwata). Okładkę do pierwszego zeszytu zaprojektowała Teresa Żarnowerówna, pozostałe były autorstwa Władysława Daszewskiego (pseud. Pik). Zaw. m.in.: Dzisiejsza powieść pacyfistyczna w Niemczech, recenzję powieści B. Jasieńskiego "Palę Paryż", Wspomnienia o futuryzmie A. Wata, Metamorfozy futuryzmu, Teatr robotniczy, O krytykę marksistowską, Poeta rewolucji Majakowski, recenzję "Nienasycenia" Witkacego, Murzyni w Ameryce, Miasta socjalistyczne w budowie, reportaże nadesłane na konkurs, Międzynarodowy Zjazd Literatury Rewolucyjnej, recenzję "Rzeczy gromadzkiej" B. Jasieńskiego, Zachodnio-ukraińska literatura proletarjacka, Cudeńka cenzury filmowej. Wśród autorów: W. Broniewski, A. Stawar, S. R. Stande, J. Hempel, S. Wygodzki, J. Wit. Na okł. nr. 10 umieszczono fotomontaż W. Daszewskiego.
W nr. 9 nadruk "Wydanie po konfiskacie", w nr. 14, 15 i 16 "Po konfiskacie nakład drugi". W tych czterech numerach pozostawiono niezadrukowane ślady ingerencji cenzury. Nieczęste.
W nr. 9 nadruk "Wydanie po konfiskacie", w nr. 14, 15 i 16 "Po konfiskacie nakład drugi". W tych czterech numerach pozostawiono niezadrukowane ślady ingerencji cenzury. Nieczęste.
113.
POLOGNE Litteraire. Revue Mensuelle. Varsovie. Réd. M. Grydzewski. Edit.: A. Borman, M. Grydzewski. folio.
R. 8, nr 80/81: 15 V-15 VI 1933. s. 8.
R. 8, nr 80/81: 15 V-15 VI 1933. s. 8.
Poprzeczne załamanie, stan dobry. Numer francuskojęzycznego periodyku wydawanego pod egidą "Wiadomości Literackich", poświęcony niemal w całości polskim muzeom. Stronę 8 zajmują materiały dotyczące łódzkiego Miejskiego Muzeum Historii i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów. Zaprezentowano 24 reprodukcje prac, z których 22 pochodzi z tworzonej przez W. Strzemińskiego i jego współpracowników Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej. Są tu obrazy Strzemińskiego, Stażewskiego, Gleizesa, Ernsta, Vantongerloo, van Doesburga, Picassa, Prampoliniego i innych. Zamieszczono także zdjęcie sali muzealnej z ekspozycją obrazów z kolekcji - jedną z dwóch znanych jej fotografii. Krótki tekst o muzeum napisał M. Wallis.
114.
WNĘTRZE. Miesięcznik poświęcony nowoczesnym meblom i urządzeniom wnętrz. Warszawa. Wyd. T. Magnuski. Red. J. Sosnkowski. 4. brosz.
R. 2, nr 1. [1933]. s. 16.
R. 2, nr 1. [1933]. s. 16.
Otarcia okł. i grzbietu. Piecz. Numer zaw. m.in.: O nowoczesnym pokoju stołowym (projekty W. Jastrzębowskiego, R. Schneidera, M. Sigmunda), Nowa jadalnia (projekty Le Corbusiera, A. Stypińskiego), Ceramika. Pierwszy numer pisma wydany po dłuższej przerwie. Nieczęste.
115.
WNĘTRZE. Miesięcznik poświęcony nowoczesnym meblom i urządzeniom wnętrz. Warszawa. Wyd. T. Magnuski. Red. J. Sosnkowski. 4. brosz.
R. 2, nr 9. 1933/1934. s. [4], 153-170, [6].
R. 2, nr 9. 1933/1934. s. [4], 153-170, [6].
Otarcia okł. i grzbietu. Piecz. Numer zaw. m.in.: Wnętrze gmachu Banku Gospodarstwa Krajowego, Wnętrza gmachu Tow. Ubezpieczeń Polonia. Nieczęste.
116.
WNĘTRZE. Miesięcznik poświęcony nowoczesnym meblom i urządzeniom wnętrz. Warszawa. Wyd. T. Magnuski. Red. J. Sosnkowski. 4. brosz.
R. 2, nr 11. 1933/1934. s. [6], 187-203, [5].
R. 2, nr 11. 1933/1934. s. [6], 187-203, [5].
Otarcia okł. i grzbietu, końcowe karty naddarte w grzbiecie. Piecz. Numer zaw. m.in.: Willa na Saskiej Kępie w Warszawie, Lampy nowoczesne. Nieczęste.
117.
WNĘTRZE. Miesięcznik poświęcony nowoczesnym meblom i urządzeniom wnętrz. Warszawa. Wyd. T. Magnuski. Red. J. Sosnkowski. 4. brosz.
R. 2, nr 12. 1933/1934. s. [4], 203-220, [4].
R. 2, nr 12. 1933/1934. s. [4], 203-220, [4].
Otarcia okł. i grzbietu. Piecz. Numer zaw. m.in.: Estetyka pod dyscypliną (projekty K. Proszyńskiego, B. Brukalskiej, W. Oyrzanowskiego, B. Lacherta), Dwa polskie sklepy w Paryżu (projekty J. Ginsberga), Nowoczesny metal (projekty H. Grunwalda), Kilim prawdziwy w powodzi kilimów-szmat. Nieczęste.
118.
ZWROTNICA. Czasopismo. Kierunek: Sztuka teraźniejszości. Kraków. Red. T. Peiper. 4. brosz.
Nr 2: VII 1922. s. [17]-48.
Nr 2: VII 1922. s. [17]-48.
Czas. BJ 9, 377. Przednia okł. otarta, brak ostatniej karty - zastąpiona wsp. kopią, podobnie ilustracja wklejkowa na s. 19. Numer zaw. m.in.: wiersz B. Jasieńskiego "Egzotyka", "3" i "14" J. Aldena (czyli T. Peipera), artykuły: "Miasto, masa, maszyna" T. Peipera (jeden z najważniejszych manifestów polskiej awangardy), "Monsalwat" T. Czyżewskiego, "Teatr przyszłości" L. Chwistka, "Ozenfant i Jeanneret" M. Bielskiego (czyli T. Peipera).
119.
ZWROTNICA. Czasopismo. Kierunek: Sztuka teraźniejszości. Kraków. Red. T. Peiper. 4. brosz.
Nr 5: VI 1923. s. [125]-157, [1].
Nr 5: VI 1923. s. [125]-157, [1].
Czas. BJ 9, 377. Okł. przetarte w grzbiecie, okł. nieco zaplamione, załamanie jednej karty. Przedostatni numer pierwszej serii Peiperowej "Zwrotnicy" (ukazało się 12 numerów w dwóch seriach). Ten numer zaw. teksty m.in. S. I. Witkiewicza ("Mątwa"), wiersz "Dachy" J. Przybosia, artykuł "Z kina" T. Peipera. Okładka z wykorzystaniem linorytowej kompozycji Tymona Niesiołowskiego.
* * *