Stare druki

Otarcia okł., niewielki ubytek skóry w narożniku przedniej okł. t. 1, brak szyldzika tytułowego na grzbiecie t. 1, nieznaczne naddarcia mapy. Przewodnik po Paryżu z poł. XVIII w. Na wszystkich okł. złoc. superekslibrs heraldyczny (zapewne francuski). W t. 1 plan Paryża, w t. 2 mapa Francji.

E. 12, 390. Grzbiet z niewielkim uszkodzeniem, opr. lekko otarta, poza tym stan dobry. Piecz. własn. Karta tyt. w kolorach czerwonym i czarnym. Na tabl. jezuita na łożu śmierci. Rozprawa o życiu i cudach Stanisława Kostki autorstwa włoskiego jezuity D. Bartolego (1608-1685) - pisarza i historiografa.
Stanisław Kostka h. Dąbrowa (1550-1568) - jezuita. Ogłoszony błogosławionym 13 XI 1670 przez papieża Klemensa X. W rok później ogłoszony patronem Rzeczpospolitej obok św. Wojciecha i św. Stanisława Szczepanowskiego. Kanonizowany 31 XII 1726 r. W XIX w. spontanicznie obwołany patronem młodzieży polskiej.

E. 22, 576 (autorstwo przypisane K. Morwandowi). Egz. wyjęty z oprawy, grzbiet oklejony papierem, drobne zaplamienia, stan dobry. Zaklejona piecz. na odwrocie strony tyt. Zjadliwa satyra na stosunki panujące w Polsce. "Zaczyna autor od powołania się na Hatika niby historyka z IV wieku, że Polacy pochodzą od małp. W poparciu tego przechodzi dzieje za Krakusa i Lecha. Opowiada o sejmach (str. 30), prawach (str. 36), Warszawie (str. 46), wojskowości (s. 49), towarzystwie (s. 58), kobietach (s. 64), podróżach (s. 83), o księciu Ad. C. (Czartoryski) (s. 86), o pojedynkach (s. 88)" (Estreicher). Rzadkie!
C. F. Benkowitz (1767-1807) - niemiecki pisarz i publicysta. Działał początkowo we Wrocławiu, później związał się na stałe z Głogowem.

E.–. Niewielkie zaplamienie przedniej wyklejki i strony tyt., stan dobry. Piecz. i notka własn. Praca francuskiego pedagoga i pisarza L. A. Caracciolego (1721-1803), od 1754 przez kilka lat przebywającego w Polsce, gdzie był wychowawcą synów hetmana polnego koronnego W. Rzewuskiego i pułkownikiem wojsk polskich. Estreicher odnotowuje dwie inne edycje tego dzieła (Awinion 1759 i Frankfurt 1760). Książka ukazała się w przekładzie polskim w 1778 pt. "Tajemnica świata".

E. 15, 410. Otarcia okł., ślady kornika w oprawie, niewielkie zaplamienia wewnątrz, ślady zawilgocenia; brak karty tyt., zastąpiona wsp. kopią na starym papierze. Dedykowane Andrzejowi Załuskiemu, biskupowi kijowskiemu. Tom panegiryków. "Kazania [...] panegiryczne [Dunina] mają wartość historyczną, ponieważ Dunin nie ograniczał się do komunałów, pochlebstw, naciąganych konceptów, ale w kazania wkładał szczegóły z życia zmarłych" (PSB).

Otarcia i nieznaczne ubytki grzbietu, wewnątrz niewielkie zaplamienia, stan dobry. Opis insygniów władzy Cesarstwa Rzymskiego. Na tablicy miedziorytowa podobizna XII-wiecznego jabłka cesarskiego (Reichsapfel).

Stan dobry. Odręczna foliacja. Rozprawa medyczna dotycząca wpływu księżyca na organizm ludzki.

Stan bardzo dobry. Rozprawa dotycząca raka, autorstwa śląskiego medyka pochodzącego z Bierutowa.

E. 17, 262. Jednostronne pęknięcie grzbietu, otarcia i zaplamienia okł., zaplamienia wyklejek. Zapiski własn. na stronie tyt. Piecz. "Z duplikatów Bibljoteki XX. Czartoryskich". Do oprawy wykorzystano kartę pergaminową z czarno-czerwonym średniowiecznym zapisem nutowym.

E. 18, 1. Otarcia okł., ubytek dolnej części grzbietu, naddarcia części kart w grzbiecie, zabrudzenia. Brak końcowych dwóch kart (zastąpione wsp. kopią na starym papierze). Zapiski na wyklejkach. Pierwszy drukowany słownik litewski w Prusach Wschodnich. Zawiera 4.886 słów litewskich, część litewsko-niemiecka jest prawie dwa razy obszerniejsza (150 stron) od części niemiecko-litewskiej (80 stron). Słownik, choć pozbawiony słów i wyrażeń potocznych, miał wpływ na standaryzację słownictwa pisanego, a gramatyka ustanowiła obowiązujące w późniejszym czasie normy gramatyczne.

Brak tablic ilustracyjnych. Otarcia okł., brak fragmentów wyklejek, miejscami marginalia kredką i ołówkiem, stan ogólny dobry. Na tabl. portrety w miedziorycie - "Louise Ulrique. Reine de Suede", "Ulrich Friedrich von Suhm", "Dietrich von Kayserling", "Maria Franz Arouet von Voltaire", "Peter Ludwig Moreau von Maupertuis". Mapa rozkł.: "Der Königsbergische Creis entworffen von D. E. Sotzmann".

Nieznaczny ślad zawilgocenia w narożniku, stan dobry. Laudacja na cześć burmistrza Torunia J. G. Roesnera (1658-1724), późniejszej czołowej postaci tumultu toruńskiego w 1724. Autorem laudacji był P. Jaenichen (Jaenichius) (1679-1738) - z urodzenia Łużyczanin, uczony toruński, rektor Gimnazjum Akademickiego w Toruniu. Rzadkie.

Otarcia okł. i grzbietu, podklejone rozdarcie karty tyt., drobne zaplamienia. Piecz. "Dupl. Biblioth. Landish.". Ekslibris L. Misky'ego dla E. Zegadłowicza. Drugie wydanie listów Jana Kalwina poprzedzone jego życiorysem pióra francuskiego protestanckiego reformatora religijnego Teodora Bezy.

E. 19, 174. Otarcia okł., ubytek górnej części grzbietu, wyklejki pęknięte w grzbiecie, drobne zaplamienia. Tekst równoległy rosyjski i polski. Przywilej nadany rosyjskiej szlachcie przez Katarzynę II. Zaw. główne rozdziały: O osobistych prerogatywach szlachty, O zbieraniu się szlachty, o ustanowieniu zgromadzenia w gubernii, i o dobrodzieystwach zgromadzenia szlacheckiego, Instrukcya do ułożenia i kontynuowania xięgi szlacheckich rodowitości w namiestnictwie, Dowody szlachectwa. Nieczęste.

E. 19, 342. Okł. nieco otarte, nieznaczny ślad kornika na pierwszych kartach, mimo to wewnątrz stan dobry. Egz. obcięty tylko od góry. Ekslibris Ludwika Misky'ego dla Emila Zegadłowicza. Trzeci i ostatni tom wierszy Kniaźnina. Zaw.: Rozmaryn, Baiek i Powieści xiąg troie, Matka do córki, Troiste wesele, Idylle.

E.20, 224. Naddarcia i otarcia grzbietu, otarcia okł., niewielkie zaplamienia wewnątrz. Piecz. własn. "Z księgozbioru Xdza Iana Kowakiewicza". Podpis własnościowy Emila Zegadłowicza. Pierwsze dwie części "Pana Podstolego" (trzecia ukazała się pośmiertnie w 1803), opublikowane po raz pierwszy w 1778 (cz. 1)  i 1784 (cz. 2). Utwór "najwyżej ceniony przez współczesnych z całej twórczości Krasickiego" (LPPE), był "swego rodzaju encyklopedią szlacheckiego życia i obyczaju - stał się jednym ze źródeł Mickiewiczowskiej wizji Polski szlacheckiej w 'Panu Tadeuszu'" (tamże).

E. 20, 281. Wyraźne otarcia okł., niewielkie ubytki skóry na grzbiecie, brak zapinek, zaplamienia i przetarcia przedniej wyklejki, ślad zawilgocenia na skrajnym marginesie kart (krawędź lekko zbutwiała), załamania części kart. Egz. niekompletny, część braków uzupełniono odręcznymi odpisami, zapewne w XVII (może nawet w XVI) i XVIII w. Siedemnastowieczne zapiski proweniencyjne na przedniej wyklejce. Nieliczne podkreślenia fragmentów tekstu. Na przedniej okł. w owalu twarz Chrystusa z profilu,  na tylnej scena ukrzyżowania. Egz. zawiera w kolejności: stronę tyt. i "Adjecta" na jej odwrocie (w rękopisie), dedykację autora z 1586 dla Stefana Batorego i "Author Lectori" (w rękopisie). Tu brak dedykacji dla Zygmunta Augusta i Francisca Robortellusa, wykazu cytowanych autorów, listy panujących, portretu Stefana Batorego, map Polski i Litwy. Strony 1-846 wypełnia zasadnicza treść dzieła. Tu brak 13 kart uzupełniono rękopiśmiennymi odpisami (s. 481-491, 501-502, 505-516). Na końcu jedna karta czysta, 19 kart indeksu, 10 kolejnych kart z odręcznym dokończeniem tegoż.
Piąte i zarazem najpełniejsze wydanie dziejów Polski Marcina Kromera (1512-1589) - humanisty, pisarza, historyka, dyplomaty, sekretarza królewskiego Zygmunta Augusta, uzupełnione jego geograficzno-historycznym opisem kraju. Dzieło "napisane w pięknej i wytwornej łacinie klasycznej, wedle wszelkich arkanów humanistycznej metodologii, wzbudziło zachwyt i podziw w kołach intelektualnych Zachodu [...]. Przeznaczone dla obcych, ukazywało moc państwa polskiego, głosiło jego chwałę i wielkość w przeszłości [...]. [Książka] wprowadziła in extenso ponad 100 dokumentów, sięgnęła do najstarszej kroniki polskiej Galla Anonima, którego narodowość odkrył pierwszy Kromer [...]. W historiografii polskiej wpływ Kromera był ogromny, wszystkie częściowe syntezy naszych dziejów aż do Naruszewicza opierały się na nim" (PSB).

E. 20, 322. Stan dobry. Zapiski z epoki na dodatkowej karcie na początku. Piecz. własn. Ascetyczne rozważania religijne, wielokrotnie wznawiane, autorstwa A. A. Krzesimowskiego, opata koprzywnickiego, sekretarza królewskiego.

Otarcia grzbietu i krawędzi okł., wewnątrz stan dobry. Zapiski z epoki na przedniej wyklejce. Zbiór mów pogrzebowych opracowany przez J. J. Lachmanna, inspektora i nadproboszcza w Ośnie Lubuskim (Drossen).

Karty przestawione przez introligatora, poza tym stan dobry. Strona tyt. zamknięta drzeworytową bordiurą. Dysertacja medyczna dotycząca zatrzymania miesiączkowania autorstwa G. Manliusa ze Zgorzelca - nauczyciela w szkołach w Polsce i na Śląsku, poety, lekarza. Studia medyczne odbył we Frankfurcie nad Odrą. Prezentowaną tu pracę zadedykował rajcom, sędziom i senatorom w Zgorzelcu.

Nieznaczne zaplamienia widoczne na obcięciu, stan dobry. Egz. obcięty jedynie od góry. Na grzbietach złoc. tytuł i numer tomu. Dzieło dedykowane w druku królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu przez tłumacza Remigiusza Ładowskiego. Na początku t. 1 i na końcu t. 2 "imiona prenumeratorów". Na ostatniej stronie t. 1 imprimatur dane przez Hugona Kołłątaja. Na końcu t. 2 katalog książek wydanych przez I. Grebla, wymieniający 24 tytuły, w tym tu prezentowany. "Dykcyonarz" znacznie odbiega ceną od innych publikacji. Kosztował 24 zł, podczas gdy cena pozostałych z reguły nie przekraczała kilku złotych. Układ alfabetyczny według nazw francuskich, na końcu "zbiór słów" czyli indeks nazw polskich. Przykładowe hasła: "Chenille-plante - Pacierzyczka ziele, owoc tey rośliny iest zielony, okręca sie nakształt gąsienicy; przez uciechę kładą go czasem do sałaty, dla przestraszenia tych, którzy się boią gąsienic"; "Chersea - Wąż z rodzaiu Padalców, którego ukąszenie sprawuie straszliwe skutki. Człowiek albowiem od niego ukąszony, stanie iak wryty, zapomina się, y serce w nim biie, potym zasypia, włosy opadaią, członki lodowacieią, ciało gniie, nakoniec umiera"; "Tupinambris - jaszczurka ziemnowodna w Ameryce [...], przebywa ponad wodą, krzykiem swoim przestrzega kąpiących się, gdy postrzeże krokodyla", "Tur - zwierz, znayduie się tylko w Polszcze", .

Niewielkie ubytki skrajnych kart, papier mocno zakwaszony. Drzeworyt na stronie tyt. Rozprawa astronomiczno-astrologiczna niemieckiego uczonego, badającego m.in. odkryte przez Galileusza księżyce Jowisza. Utrzymywał kontakty z polskim alchemikiem Michałem Sędziwojem, prezentowaną tu pracę zadedykował Jerzemu Rudolfowi (1595-1653) - księciu legnickiemu z dynastii Piastów.

E. 23, 451. Grzbiet nowy, otarcia okł., miejscami zabrudzenia wewnątrz. Zapiski na obu wyklejkach. Pierwsze polskie tłumaczenie "Kronik" wydanych po raz pierwszy po łacinie w 1611 w Dobromilu. Praca Orzechowskiego to "cenna źródłowo [...] kronika pierwszych czterech lat panowania Zygmunta Augusta [...]. Stanowi ona zarazem rodzaj autobiografii, w której Orzechowski wiele miejsca poświęca swej walce z celibatem. Z nieukrywanym samochwalstwem zalicza ją do najważniejszych wydarzeń czasów panowania Zygmunta Augusta" (PSB). Orzechowski, pisząc tu o Barbarze Radzwiłłównie jako o "wstydliwej białogłowie", dał początek tworzeniu się jej "białej legendy".

Niewielkie pęknięcie górnej krawędzi grzbietu, poza tym stan dobry. Karta tyt. dwubarwna czarno-czerwona (nieco zbyt mocno obcięta prze introligatora), na tablicy miedziorytowy portret autora. Obraz utytułowanych rodów europejskich pod koniec XVII w.: opis poszczególnych rodzin (czasem z tablicą genealogiczną); o Polsce mowa na str. 340-362.

E. 26, 263. Niewielkie uszkodzenie na tyle opr., poza tym stan bardzo dobry. Naklejka inwent. na grzbiecie, stare zapiski na licu opr. Ekslibris. Na frontispisie w miedziorycie - rycina alegoryczna z herbem  Polski i herb Wazów i sylwetkami polskiego szlachcica i litewskiego rycerza. Czwarte i ostatnie wyd. polskiej "Republiki", które ukazało się w słynnej niderlandzkiej oficynie wydawniczej Elzewirów specjalizującej się w publikowaniu opisów i historii wszystkich ówczesnych europejskich państw w przystępnym formacie kieszonkowym (ukazało się ich 35). Opis Królestwa Polskiego, Litwy, Prus, Inflant i in. na podstawie kronik, m.in. M. Kromera, A. Gwagnina. Zaw. nie tylko wiadomości historyczne i prawne, ale i współczesne wydawcom informacje geograficzne. .

E. 26, 440. Grzbiet z ubytkami, okł. lekko uszkodzona, blok nadpęknięty, niewielki ubytek lewego górnego narożnika jednej ryciny, ślady kornika. Na pierwszych kartach herb Janina w miedziorycie, przed tekstem drzeworytowy portret Jana III i Marii Kazimiery (Jan III 142; portretowani w popiersiach, zwróceni w prawo, z koroną przetkniętą berłem poniżej), inne miedzioryty w tekście to kometa z 1682 roku, która pokazała się nad Wiedniem, figura komety, portret Wezyra Wielkiego, wizerunek chorągwi Mahometa (ryc. rozkł.) i portret królowej Krystyny. Wyd. V. najsłynniejszej pracy J. K. Rubinkowskiego (1668-1749) - poety i tłumacza, propagatora legendy i kultu Jana III Sobieskiego,  pocztmistrza królewskiego, rajcy i burgrabiego toruńskiego, zawierającej biografię króla i apologetyczny opis jego czynów wojennych.

E. 26, 449 (opis szczątkowy). Grzbiet oklejony papierem, niewielkie zaplamienia wewnątrz. Druk dwubarwny, czarno-czerwony. Na stronie tyt. drzeworytowy herb Sołtyk. W końcowej części katalog krakowskich prałatów i kanoników i list pasterski Kajetana I. Sołtyka, biskupa krakowskiego, dat. 6 VII 1775 w Krakowie. Rubrycela dla diecezji krakowskiej.
Rubrycela (łac. Directorium Divini Officii albo Ordo Divini Officii) - "w Kościele katolickim wydawnictwo, publikowane zazwyczaj jako rocznik, zawierające szczegółowy opis obchodów w roku liturgicznym dla kalendarza liturgicznego wydawcy, którym jest ordynariusz. Poza podstawowymi informacjami liturgicznymi, którymi są formularze mszalne i brewiarzowe w poszczególnych dniach, rubrycele zawierają również inne informacje przydatne w funkcjonowaniu Kościoła partykularnego" (Wikipedia).

Otarcia okł., otarcia kart, załamania krawędzi kart; tablice i jedna karta tekstu (s. 17-18) we wsp. kopiach. Brak karty przedtyt. Zaw. m.in.: O składzie czyli budowie ciała, O własnościach i znakach temperamentu ciał naszych. O pochwal ei dzielności dyety, O krwi upuście, O śnie i powietrzu, O zewnętrznem ochędostwie, , O tem, coby czynić powiniem Lekarz, O tem, czegoby się chronić powinien Lekarz. Na końcu "Słowniczek lekarsko-polski".
F. K. Ryszkowski (1746-1809) - lekarz, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, praktykował w Bolonii, później w rodzinnym Krakowie. Wydawał także kalendarze.

Niewielkie otarcia grzbietu, stan dobry. Odręczna notatka na przedniej wyklejce. Katechizm rzymsko-katolicki dla uczniów trzeciej klasy szkół śląskich, wydany po 1797, w którym to roku drukarz P. H. Raabe rozpoczął działalność w Żaganiu. Książka pochodzi z Biblioteki Augustianów w Żaganiu (piecz.), która po 1945 uległa częściowemu rozproszeniu.

E. 27, 130. Pergamin lekko otarty, niewielki ślad zawilgocenia na marginesie kilku kart, drobne zaplamienia. Na początku frontispis w miedziorycie sygn. "JP sc.". Pośmiertna edycja popularnego tomu wierszy M. K. Sarbiewskiego (1595-1640) - barokowego poety neołacińskiego, zwanego Horatius Sarmaticus (sarmackim Horacym), teoretyka literatury, kaznodziei króla Władysława IV; jego "Lyricorum libri IV" ukazały się po raz pierwszy w 1625 i miały kilkadziesiąt wydań - z czasem rozszerzonych - w różnych krajach Europy.

Okł. nieco otarte, niewielki ślad kornika w drugiej pracy, drobne zaplamienia.

Niewielkie otarcia narożników okł., drobne zabrudzenia, stan dobry. Popularny modlitewnik protestancki będący w powszechnym użyciu we wsch. Niemczech i na Śląsku. Jego autor B. Schmolck (1672-1737) był działającym na Śląsku wybitnym "teologiem, poetą i jednym z najwybitniejszych twórców pieśni kościelnych okresu baroku [...]. Urodził się 21 grudnia 1672 roku w Chróstniku w Księstwie legnickim [...]. W 1693 wstąpił na Uniwersytet w Lipsku na wydział teologii. Rozpoczynając tam studia określił się jako Polak [...]. 12 grudnia 1702 roku został skierowany jako diakon do Kościoła Pokoju w Świdnicy [...]. Oprócz pieśni napisał wiele modlitw i kilka pism o tematyce świeckiej. Wiele jego pieśni weszło na stałe do kanonu pieśni protestanckich na całym świecie" (Wikipedia). Prezentowana tu praca wznawiana była wielokrotnie, ta edycja jest rzadka.

Drobne miejscowe zażółcenia papieru, stan dobry. Wykład na cześć J. Brunna, profesora uniwersytetu w Bazylei, wygłoszony przez G. Segera (1929-1678) - profesora Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku i Gimnazjum Toruńskiego, lekarza nadwornego królów Polski Jana Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Urodzony w Norymberdze, spędził wiele lat w Toruniu i uważał się za torunianina.

E. 32, 211. Niewielkie naddarcie górnej części grzbietu, zabrązowienia marginesów skrajnych kart. Ekslibris herald. "Bibliothèque du Château du Boulay-Thierry", ekslibris "Ex libris Desmuere", piecz. herald. "Charles Henne-Guier". Na stronie przedtyt. nadruk: "Mêlange de Piéces fugitives". Poszczególne części (wymienione w tytule) z osobnymi kartami tyt. "W całym tym zbiorku rymów dotyczy Polski tylko wiersz początkowy (str. 1—17): Varsovie ridicule [...]. Autor wierszyka zjadliwie wyraża się o Warszawie: sans murs, sans defence et sans loix. - Wyśmiewa zamek (triste couvent, sale grange), opisuje błoto i brudy, szkaradną Wisłę, pałace zrujnowane, ich ohydne wnętrza i umeblowanie. Opisuje wojewodę i jego orszak (escadron de ces moustaches effarées) i posłów zrywających za poczęstunek sejm „en trois mots de mauvais latin”. Nie podoba mu się i ubiór Polaków (peuples tondus comme des moines), których nazywa: esclaves valets de valets. - Cały ten wierszyk utrzymany w tonie zjadliwym, jak zresztą i inne niektóre utwory, do nas już się nie odnoszące (np. listy z Londynu)" (Estreicher).

E.33, 472. Przednia wyklejka zaplamiona, ślad zawilgocenia na końcu, odcięty pionowy margines karty tyt. Wysoko oceniony przez współczesnych traktat o epistolografii. Bardzo bogaty wybór listów znanych osobistości polskich przełomu XVII i XVIII w. (E. daje wykaz ciekawszych) poprzedzony wykładem zasad pisania listów. "Dzieło jest cenne, a Wysockiemu należy się i za nie i za inne prace miejsce wśród pisarzy augustowskich" (E.). Na końcu indeks, karta z "informacją o poczcie" i dwie tabele odległości między miastami polskimi i cudzoziemskimi.

E. 34, 421. Otarcia grzbietu i okł., przednia okł. niemal całkowicie odseparowana od bloku, wyraźne ślady działalności kornika w okładkach i końcowych kartach. Do kompletu brak cz. 2. Zapiski na przedniej wyklejce, podpis własn. na stronie tyt. Na odwrocie strony tyt. drzeworytowy herb Załuskich. Zbiór panegiryków, każdy z własną kartą tyt. i herbem.