Autografy, rękopisy
396.
[STANISŁAW August Poniatowski]. Rękopiśmienny dokument królewski na papierze, po polsku, podpisany przez króla, dat. 2 X 1770 w Warszawie.
Rękopis jednostronny na ark. 23,5x38,5 cm. Król w uznaniu zasług Michała Kiełczeskiego, stolnika i sędziego grodzkiego przedeckiego, nadaje mu ziemię w Lekarzewicach i Woli Kuszkowej w woj. brzeskim. Pod tekstem odręczny podpis króla i źle zachowana jego koronna pieczęć opłatkowa. Pod sygnaturą królewską późniejsza (1820) adnotacja urzędowa. Rozprasowane ślady złożenia, ubytki krawędzi i obu prawych narożników, dokument naklejony na arkusz starego papieru.
2.400.–
397.
[STANISŁAW August Poniatowski]. Rękopiśmienny dokument królewski na papierze, po polsku, podpisany przez króla, dat. 28 II 1774 w Warszawie.
Rękopis jednostronny na ark. 24x39 cm. "Patent Urodzonemu Andrzejowi Popielowi na Chorąstwo w Pułku Nadwornym Jazdy lekkiey przedniey Straży Polskiego Zaciągu Kommendy Urodzonego Józefa Chocieckiego Pułkownika, dany". Pod tekstem odręczny podpis króla i naddarta jego pieczęć opłatkowa. Ślady złożenia, niewielki ubytki na zgięciach (bez szkody dla tekstu), zachowana druga niezapisana karta, częściowo zabrudzona, z ubytkiem.
2.000.–
398.
[STANISŁAW August Poniatowski]. Rękopiśmienny dokument królewski na papierze, po polsku, podpisany przez króla, dat. 3 XII 1779 w Warszawie.
Rękopis jednostronny na ark. 38,5x24 cm. "Poruczeństwo w Pułku JEKr Mości Nadwornym Kommendy U-o Woyny Pułkownika po Urodzonym Piotrze Lyszczyńskim wakuiące, Urodzonemu Andrzejowi Popielowi dane". Pod tekstem odręczny podpis króla i nieco zatarta jego pieczęć opłatkowa. Ślady złożenia, podklejone przetarcia na zgięciach, ślady zawilgocenia, zachowana druga niezapisana karta, częściowo zabrudzona.
1.800.–
399.
[STANISŁAW August Poniatowski]. Rękopiśmienny dokument królewski na papierze, po polsku, podpisany przez króla, dat. 2 I 1787 w Warszawie.
Rękopis jednostronny na ark. 39x24 cm. "Patent na Szarżę Rotmistrzowską w Pułku J.K.Mci y Rzpltey Kommendy Ur. Koeniga Pułkownika, po odeyściu z Służb yUr. Tomasza Zarżeckiego, Rotmistrza, wakuiąca, Ur. Andrzejowi Popielowi, Porucznikowi, w tymże Pułku, dany". Pod tekstem odręczny podpis króla i nieco zatarta jego pieczęć opłatkowa. Ślady złożenia, przetarcia na zgięciach, druga, druga, niezapisana karta zaplamiona, zachowana w połowie.
1.600.–
400.
[POPIEL Andrzej]. Odręcznie sporządzony testament Andrzeja Popiela, dat. 20 II 1810.
Rękopis dwustronny na 3 stronach form. 34,7x22 cm. Dyspozycja spadkowa dotycząca dóbr w pow. bałckim. Po tekście zasadniczym adnotacja o wpisaniu testamentu do akt ziemskich powiatu bałckiego (tu: bałtdzkiego) gub. podolskiej dn. 25 II 1810. Dołączono jednostronicowy dokument rękopiśmienny sporządzony przez Ludwika Szołajskiego, dotyczący plenipotencji do rozporządzania majątkiem ujętym w testamencie, dat. 4 IV 1810. Ślady złożenia, przetarcia na zgięciach, zaplamienia, ubytek drugiej karty testamentu zaklejony dwustronnie taśmą; atrament nieco wyblakły, miejscami trudno czytelny.
320.–
401.
[GAŁCZYŃSKA Kira]. Pocztówka z odręcznym listem Kiry Gałczyńskiej do nieznanego adresata, dat. 23 IV 2004 w Warszawie.
Pocztówka "Sokołów Podlaski i okolice". Nadawczyni wyraża zgodę na opublikowanie zapisu swojej rozmowy z adresatem w przygotowywanym do wydania zbioru przeprowadzonych przez niego wywiadów. Stan bardzo dobry.
K. Gałczyńska (1936-2022) - dziennikarka, pisarka, córka poety Konstantego Ildefonsa, założycielka muzeum imienia ojca w Praniu, redaktorka i edytorka większości edycji jego dzieł.
K. Gałczyńska (1936-2022) - dziennikarka, pisarka, córka poety Konstantego Ildefonsa, założycielka muzeum imienia ojca w Praniu, redaktorka i edytorka większości edycji jego dzieł.
180.–
402.
[HARASYMOWICZ Jerzy]. Odręczny list Jerzego Harasymowicza do nieznanego adresata, zapewne z 1972.
Rękopis jednostronny na ark. 29,9x20,9 cm. Nadawca przesyła (tu niezachowany) swój tom "Bar na Stawach", obiecuje przesłać mający się ukazać w listopadzie "Zielnik" zawierający "wiersze dla wszystkich [...] bo jest Pan normalny gościu". Krytykując aktualną sytuację w literaturze, prosi: "dobrze byłoby żeby Pan pojechał kiedy z grubej rury po tych sepleniących matołkach lingwistycznych". Obok podpisu niewielki rysunek przedstawiający dłoń z kwiatkiem. Ślady złożenia, stan dobry.
J. Harasymowicz (1933-1999) – polski poeta, przedstawiciel Pokolenia '56, założyciel grup poetyckich Muszyna i Barbarus. (Wikipedia).
J. Harasymowicz (1933-1999) – polski poeta, przedstawiciel Pokolenia '56, założyciel grup poetyckich Muszyna i Barbarus. (Wikipedia).
240.–
403.
[HARASYMOWICZ Jerzy]. Odręczna korespondencja (na karcie pocztowej) Jerzego Harasymowicza do Jerzego Kozińskiego, dat. w XII 1987 w Krakowie.
Odręczna korespondencja atramentem na karcie pocztowej ze znaczkiem. Jako pocztówki użyto odbitki zdjęcia Henryka Hermanowicza (form. 8,8x13,6 cm i opatrzonej piecz. autorską). Nadawca przesyła życzenia noworoczne i pyta o postęp prac związanych z opracowaniem historii fotografii. Informuje o swoich sprawach - "tylko mgliste nadzieje na druk trzech albumów - majaczą w sinej dali". Stan dobry.
J. Harasymowicz (1933-1999) – polski poeta, przedstawiciel Pokolenia '56, założyciel grup poetyckich Muszyna i Barbarus. (Wikipedia).
J. Harasymowicz (1933-1999) – polski poeta, przedstawiciel Pokolenia '56, założyciel grup poetyckich Muszyna i Barbarus. (Wikipedia).
120.–
404.
[JASTRUN Mieczysław]. Odręczne życzenia noworoczne Mieczysława Jastruna przesłane poecie i satyrykowi Janowi Huszczy w Łodzi na pocztówce, dat. 29 XII 1967 w Warszawie-Konstancinie.
Pocztówka świąteczna z kompozycją Hanny Balickiej-Fribes. Życzenia pisane ręką poety w imieniu żony i własnym. Załamania pocztówki.
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
120.–
405.
[JASTRUN Mieczysław]. Odręczny list Mieczysława Jastruna do niewymienionego z nazwiska poety i satyryka Jana Huszczy, dat. 14 II 1958 w Warszawie.
Rękopis jednostronny na ark. 19,8x14,8 cm. Autor, w imieniu żony i własnym, listu dziękuje za pamięć i przesłany tomik wierszy. Poprzeczny ślad złożenia, stan dobry.
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
160.–
406.
[JASTRUN Mieczysław]. Odręczny list Mieczysława Jastruna do poety i satyryka Jana Huszczy w Łodzi, dat. 25 III 1958 w Krynicy.
List na pocztowej karcie korespondencyjnej. Nadawca potwierdza otrzymanie zdjęcia z Luwru. Pisze także: "wspominając Paryż wspominamy także Pana, zakłopotanego nieco, zbuntowanego przeciw cywilizacji kap. [kapitalizmu?], ale jednak wzruszonego". Stan bardzo dobry.
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
M. Jastrun (1903-1983) – polski poeta, prezentujący lirykę refleksyjno-filozoficzną i moralistyczną, tłumacz poezji francuskiej, rosyjskiej i niemieckiej. (Wikipedia).
140.–
407.
[KARPOWICZ Tymoteusz]. Odręczny list Tymoteusza Karpowicza do niewymienionej z nazwiska Mieczysławy, dat. 25 IV 1966 we Wrocławiu.
Rękopis jednostronny na papierze firmowym miesięcznika "Odra" form. 15x20,8 cm. Autor podaje adresy zamieszkania dwóch osób w celu przekazania im honorariów. Ślady złożenia, dwa niewielkie fragmenty taśmy w górnych narożnikach.
T. Karpowicz (1921-2005) - poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz; czołowy twórca poezji lingwistycznej, uznawany za ostatniego wielkiego modernistę, którego twórczość zamyka doświadczenie polskiej awangardy poetyckiej XX wieku (Wikipedia). W l. 1958-1976) pracował w redakcji wrocławskiego miesięcznika "Odra", m.in. jako szef działu poetyckiego.
T. Karpowicz (1921-2005) - poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz; czołowy twórca poezji lingwistycznej, uznawany za ostatniego wielkiego modernistę, którego twórczość zamyka doświadczenie polskiej awangardy poetyckiej XX wieku (Wikipedia). W l. 1958-1976) pracował w redakcji wrocławskiego miesięcznika "Odra", m.in. jako szef działu poetyckiego.
200.–
408.
[KRZYŻANOWSKI Julian]. Dwa odręczne listy Juliana Krzyżanowskiego do Jana Rydla w Będzinie, dat. 15 VI i 6 VII 1974, wysłane z Warszawy.
Dwa dwustronne rękopisy na ark. 17,6x15,3 cm. Papier korespondencyjny z nazwiskiem nadawcy i jego adresem w Warszawie. Pierwszy list zawiera prośbę o udostępnienie oryginałów listów Henryka Sienkiewicza pisanych do Józefa Rydla (1873-1939), ojca adresata. Listy były opublikowane wcześniej przez J. Brodę, Krzyżanowski przypuszczał, że ich fragmenty zostały błędnie odczytane. Prosi także o fotografię Józefa. Drugi list został wysłany po przekazaniu korespondencji autora "Trylogii" i zawiera serdeczne podziękowania za tę grzeczność. Obiecuje odesłać listy po sporządzeniu ich fotokopii. Autor listu pracował wówczas nad pełnym wydaniem korespondencji Sienkiewicza, prosi adresata o przesłanie krótkiego biogramu Józefa Rydla. Zachowane oryg. koperty z nadrukiem adresu nadawcy. Stan dobry.
J. Krzyżanowski (1892-1976) - historyk literatury, badacz kultury ludowej, wydawca tekstów literackich; studia ukończył w Uniw. Jagiellońskim, tu też pracował naukowo. Od 1920 mieszkał i pracował w Lublinie.
J. Krzyżanowski (1892-1976) - historyk literatury, badacz kultury ludowej, wydawca tekstów literackich; studia ukończył w Uniw. Jagiellońskim, tu też pracował naukowo. Od 1920 mieszkał i pracował w Lublinie.
220.–
409.
[KUBIAK Tadeusz]. List odręczny Tadeusza Kubiaka do nieznanego adresata, dat. 3 III 1961.
Rękopis jednostronny na ark. 19,9x14,7 cm, trzy strony czyste. Autor dziękuje za przesłanie nadbitki z tekstami swoich wierszy, które zostały zakwalifikowane do włoskiej antologii poetyckiej "Poeti polacchi contemporanei" pod red. C. Verdianiego i pyta kiedy antologia się ukaże. Pod tekstem podpis pełnym imieniem i nazwiskiem. Stan bardzo dobry.
T. Kubiak (1924-1979) - poeta, satyryk, autor książek dla dzieci i tekstów licznych piosenek.
T. Kubiak (1924-1979) - poeta, satyryk, autor książek dla dzieci i tekstów licznych piosenek.
200.–
410.
[MORCINEK Gustaw]. Odręczna dedykacja Gustawa Morcinka dla Marii Kosibowiczowej na odwrocie zdjęcia przedstawiającego pisarza z kuflem piwa, dat. 3 VIII 1939 w Skoczowie.
Zdjęcie form. pocztówkowego G. Morcinka i towarzyszącej mu nieznanej młodej kobiety. Na odwrocie dedykacja dla M. Kosibowiczowej "z serdecznym podziękowaniem za to, że była u nas". Niewielkie załamanie narożnika zdjęcia, stan dobry.
G. Morcinek (1891-1963) - prozaik, red. "Zarania Śląskiego", w czasie wojny więzień obozów koncentracyjnych, po wojnie poseł na Sejm; swoją twórczość poświęcił w znacznej mierze sprawom Śląska.
G. Morcinek (1891-1963) - prozaik, red. "Zarania Śląskiego", w czasie wojny więzień obozów koncentracyjnych, po wojnie poseł na Sejm; swoją twórczość poświęcił w znacznej mierze sprawom Śląska.
120.–
411.
[PRZERWA-TETMAJER Kazimierz]. Odręcznie wypełniony przez Kazimierza Tetmajera odcinek pocztowego przekazu pieniężnego na 10 zł wysłanych 6 VII 1926 w Warszawie.
Odcinek dla nadawcy form. 10,9x3,6 cm. Na jednej stronie stempel pocztowy i odręcznie wpisane dane nadawcy, na odwrocie krótki odręczny tekst "Wielmożny Panie Radco! Z sympatyczniejszem pozdrowieniem". Niewielki ubytek narożnika.
K. Przerwa-Tetmajer (1865-1940) - poeta, nowelista, powieściopisarz, przyrodni brat malarza Włodzimierza Tetmajera.
K. Przerwa-Tetmajer (1865-1940) - poeta, nowelista, powieściopisarz, przyrodni brat malarza Włodzimierza Tetmajera.
120.–
412.
[SZYMBORSKA Wisława]. Wyklejanka z odręcznym listem Wisławy Szymborskiej do Aleksandra Rybczyńskiego w Toronto na odwrocie, dat. 21 XI (XII?) 1993 w Krakowie.
Karta jasnożółtego sztywnego papieru form. 10,7x14,8 cm. Wycięta ilustracja przedstawiająca dolną część słonia. Przy przednich nogach naklejono napis "manicure", przy tylnych "pedicure". Szymborska dziękuje za przesłanie opowiadania Kornela (Filipowicza) - "i to jednego z tych dłuższych", życzy sukcesów w zamierzonych pracach redakcyjnych. Na zbliżający się Nowy Rok przekazuje "moje najlepsze myśli i życzenia". Zachowana oryg. koperta adresowana ręką poetki, z datą stempla 23 XII 1993. Stan bardzo dobry.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
800.–
413.
[SZYMBORSKA Wisława]. Wyklejanka z odręcznym listem Wisławy Szymborskiej do Aleksandra Rybczyńskiego w Toronto na odwrocie, dat. 6 III 1994 w Krakowie.
Karta jasnożółtego sztywnego papieru form. 10,7x14,8 cm. Wycięta ilustracja przedstawia połowę ryby, pod nią przyklejono napis: "Mówi za siebie". Autorka listu dziękuje za przesłany numer pisma, życzy powodzenia w jego redagowaniu. Dalsza część listu poświęcona jest mieszkającemu w Meksyku poecie i tłumaczowi Janowi Zychowi. Szymborska pisze: "Do Jasia Zycha napisałam na Pana prośbę, ale boję się, że znów nie będzie odpowiedzi. Biedny Jaś, znalazł się w jakiejś czeluści, i jak mu pomóc, nie wiadomo. Gdyby Mrożek był bardziej 'do ludzi', prosiłabym go, żeby Jasia odwiedził i zorientował się w sytuacji. Spróbuję, ale wątpię...". Zachowana oryg. koperta adresowana ręką poetki. Stan bardzo dobry.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
800.–
414.
[SZYMBORSKA Wisława]. Wyklejanka z odręcznym listem Wisławy Szymborskiej do Aleksandra Rybczyńskiego w Toronto na odwrocie, dat. 26 VII 1996 w Krakowie.
Karta jasnożółtego sztywnego papieru form. 16x10,7 cm. Akt kobiecy tyłem mówiący "Phi". Poetka wyraża przypuszczenie, że tej wyklejanki nie zreprodukuje w swoim piśmie (chodzi o "Listy Oceaniczne", dodatek literacki do kanadyjskiej polonijnej "Gazety"). Wiedząc, że nadawca listu zamierza odwiedzić Kraków w IV lub V, wyraża nadzieję na spotkanie. Zachowana oryg. koperta adresowana ręką poetki. Stan bardzo dobry.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
800.–
415.
[SZYMBORSKA Wisława]. Wyklejanka z odręcznymi życzeniami świątecznymi i noworocznymi od Wisławy Szymborskiej dla Aleksandra Rybczyńskiego w Toronto, XII 2001?
Karta jasnoróżowego sztywnego papieru form. 14,8x10,6 cm. Odręczne życzenia świąteczne i noworoczne złożone także w imieniu: króla Jagiełły, Tadka, trzech młodych, świetnie wykształconych kobiet, plażowicza, François Mitteranda, dr Ewy Skorupy, milionów Polaków, mrówek niepołomickich i wielu innych. Zachowana oryg. koperta adresowana ręką poetki. Stan bardzo dobry.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
800.–
416.
[SZYMBORSKA Wisława]. Podpis na kopercie Poczty Polskiej Pierwszego Dnia Obiegu FDC, z okazji przyznania jej Nagrody Nobla, dat. 10 XII 1996.
Koperta form. 11,5x16 cm z nadrukiem: "Wisława Szymborska Literacka Nagroda Nobla 1996", znaczek pocztowy z wizerunkiem poetki i okrągłą piecz. z nadrukiem: "Wisława Szymborska Literacka Nagroda Nobla 10.12.1996. Kraków 53". Poniżej poetka złożyła swój podpis. Stan dobry.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
W. Szymborska (1923-2012) - poetka, eseistka, krytyczka, tłumaczka, felietonistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996, założycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w 1989.
300.–
417.
[ŚLIWIAK Tadeusz]. Maszynopis wiersza Tadeusza Śliwiaka "Epilog z gwiazdą" z jego odręczną dedykacją dla niewymienionej z nazwiska Krystyny, dat. 16 IX 1960 w Krakowie.
Maszynopis jednostronny na ark. A4. Pod wierszem odręczna dedykacja: "Księżniczce Krystynie z należną rewerencyją, całując kraj Jej szaty [...] padam do nóżek". Wiersz "Epilog z gwiazdą" został włączony do tomu "Wyspa galerników" z 1962. Ślady złożenia, niewielkie zabrudzenia na odwrocie.
T. Śliwiak (1928-1994) – aktor i poeta, w latach 1953–1960 aktor Starego Teatru im. H. Modrzejewskiej w Krakowie, w latach 1960–1963 kierownik literacki Teatru Rozmaitości w Krakowie; autor literatury dziecięcej, dziennikarz, tłumacz. (Wikipedia).
T. Śliwiak (1928-1994) – aktor i poeta, w latach 1953–1960 aktor Starego Teatru im. H. Modrzejewskiej w Krakowie, w latach 1960–1963 kierownik literacki Teatru Rozmaitości w Krakowie; autor literatury dziecięcej, dziennikarz, tłumacz. (Wikipedia).
120.–
418.
[MAKLAKIEWICZ Jan]. Odręczny zapis nutowy "Hymnu Narodowego" kompozycji Jana Maklakiewicza.
Jednostronnie zapisany arkusz papieru nutowego form. 20,7x24 cm. Na górnym marginesie tytuł kompozycji i inną ręką zapisane nazwisko kompozytora. Okoliczności powstania utworu nie są znane. Ślady złożenia, stan dobry.
J. Maklakiewicz (1899-1954) - kompozytor, dyrygent, pedagog, skrzypek i pianista. "W latach 1921-1925 studiował kompozycję w klasie Romana Statkowskiego w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W 1926 studiował w Ecole Normale de Musique u Paula Dukasa w Paryżu. Był on jednym z pierwszych polskich kompozytorów w okresie międzywojennym, którzy pojechali jako stypendyści kształcić się do Paryża" (Wikipedia).
J. Maklakiewicz (1899-1954) - kompozytor, dyrygent, pedagog, skrzypek i pianista. "W latach 1921-1925 studiował kompozycję w klasie Romana Statkowskiego w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W 1926 studiował w Ecole Normale de Musique u Paula Dukasa w Paryżu. Był on jednym z pierwszych polskich kompozytorów w okresie międzywojennym, którzy pojechali jako stypendyści kształcić się do Paryża" (Wikipedia).
220.–
419.
[NIEWIADOMSKI Stanisław]. Rękopiśmienne nuty (i tekst) piosenki "Indele i Mendele" skomponowanej przez Stanisława Niewiadomskiego.
Rękopis jednostronny na ark. 22x18,8 cm. Autor słów nie jest znany, tu pod tytułem umieszczono dopisek "z poezji żargonowej". Nad dolną krawędzią dopisek: "Warszawa, 26/VIII 1921" i podpis kompozytora. Arkusz zamontowany na papierowym podkładzie, miejscami zabrązowienia papieru.
S. Niewiadomski (1857-1936] – polski kompozytor, dyrygent, krytyk muzyczny, pedagog. (Wikipedia).
S. Niewiadomski (1857-1936] – polski kompozytor, dyrygent, krytyk muzyczny, pedagog. (Wikipedia).
200.–
420.
[NOWOWIEJSKI Feliks]. Odręczny zapis nutowy "Nowego hymnu narodowego" autorstwa Feliksa Nowowiejskiego do słów Emila Zegadłowicza.
Jednostronnie zapisany arkusz papieru nutowego form. 17,2x25,2 cm. Na górnym marginesie napisy: "Nowy hymn narodowy. Słowa Emila Zegadłowicza" oraz podpis "Feliks Nowowiejski". Pod pierwszą pięciolinią początkowe słowa hymnu: "Polsko ma, skarbie naszych dusz", pod ostatnią fragment refrenu: "chroń ją, bo z nią jest Bóg, na wieki nasza Polska żyje". Okoliczności powstania utworu nie są znane. Pionowe załamanie arkusza, prawy margines częściowo odcięty, zaplamienia.
Dołączono nieco większą kartę z odręcznym zapisem nutowym "Roty Wszechsłowiańskiej" Feliksa Nowowiejskiego i fragmentami słów pieśni ("Miłość nasza, jak ta ziemia nie wygasła, ponad miłość piękniejszego nie masz hasła").
F. Nowowiejski (1877-1946) – polski kompozytor późnoromantyczny, dyrygent, pedagog, organista-wirtuoz, organizator życia muzycznego, szambelan papieski. Twórca melodii Roty („Nie rzucim ziemi skąd nasz ród”). (Wikipedia).
E. Zegadłowicz (1888-1941) – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz. (Wikipedia).
Dołączono nieco większą kartę z odręcznym zapisem nutowym "Roty Wszechsłowiańskiej" Feliksa Nowowiejskiego i fragmentami słów pieśni ("Miłość nasza, jak ta ziemia nie wygasła, ponad miłość piękniejszego nie masz hasła").
F. Nowowiejski (1877-1946) – polski kompozytor późnoromantyczny, dyrygent, pedagog, organista-wirtuoz, organizator życia muzycznego, szambelan papieski. Twórca melodii Roty („Nie rzucim ziemi skąd nasz ród”). (Wikipedia).
E. Zegadłowicz (1888-1941) – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz. (Wikipedia).
600.–
421.
[RÓŻYCKI Ludomir]. Karta papieru nutowego z odręcznym zapisem utworu muzycznego "Kołowrotek Małgorzaty" Ludomira Różyckiego.
Jednostronnie zapisany arkusz form. 35,3x26,2 cm. Na górnym marginesie napis: "Kołowrotek Małgorzatki. Ludomir Różycki op. 53", na dolnym: "Z muzyki do Fausta Goethego granej po raz pierwszy w teatrze Narodowym 1926" (premiera 27 I 1926, reż. K. Kamiński). Utwór tłumaczył E. Zegadłowicz, L. Różycki był autorem ilustracji muzycznej do spektaklu. W spisie dzieł kompozytora jako op. 53 widnieje opera "Beatrix Cenci" z 1926, muzyki do "Fausta" nie odnotowano. Powierzchnia arkusza nieco zakurzona, niewielkie załamania narożników.
L. Różycki (1883-1953) - kompozytor, przedstawiciel Młodej Polski w muzyce, mieszkał i pracował we Lwowie, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Katowicach, zajmował się także publicystyką, edytorstwem i organizacją życia muzycznego w Polsce.
L. Różycki (1883-1953) - kompozytor, przedstawiciel Młodej Polski w muzyce, mieszkał i pracował we Lwowie, Warszawie, Paryżu, Berlinie, Katowicach, zajmował się także publicystyką, edytorstwem i organizacją życia muzycznego w Polsce.
320.–
422.
[SZOPSKI Felicjan]. Odręczny zapis nutowy pieśni "Nad rzeką" skomponowanej przez Felicjana Szopskiego do słów Emila Zegadłowicza, z odręczną dedykacją kompozytora dla poety, dat. 10 I 1921.
Rękopis dwustronny na 4 kartach form. 35,5x26,3 cm. Na odwrocie pierwszej karty odręczna dedykacja: "Panu Emilowi Zegadłowiczowi w upominku autora". Pod nutami tekst pieśni ("Samotny siedzę nad rzeką w żałobie [...]"). Utwór został nagrodzony na konkursie kompozytorskim im. W. Żeleńskiego w Lublinie w 1921 (taka informacja widnieje na drukowanej wersji nut). Załamania narożników, zabrudzenia.
F. Szopski (1865-1939) – polski kompozytor, pianista, pedagog i krytyk muzyczny. (Wikipedia).
E. Zegadłowicz (1888-1941) – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz. (Wikipedia).
F. Szopski (1865-1939) – polski kompozytor, pianista, pedagog i krytyk muzyczny. (Wikipedia).
E. Zegadłowicz (1888-1941) – polski poeta, prozaik, znawca sztuki i tłumacz. (Wikipedia).
480.–
423.
[BARDOT Brigitte]. Podpis Brigitte Bardot na barwnej fotografii.
Fotografia form. 15,1x10,1 cm. Aktorka ujęta z profilu. W prawym fragmencie podpis czarnym pisakiem. Stan bardzo dobry. Dołączono certyfikat autentyczności podpisu wystawiony 11 IV 2025.
Brigitte Anne Marie Bardot (ur. 28 września 1934 w Paryżu) - francuska modelka, piosenkarka i aktorka filmowa, symbol seksapilu w latach 50. i 60. XX wieku, jedna z największych gwiazd francuskiego kina; później także działaczka na rzecz ochrony praw zwierząt. (Wikipedia).
Brigitte Anne Marie Bardot (ur. 28 września 1934 w Paryżu) - francuska modelka, piosenkarka i aktorka filmowa, symbol seksapilu w latach 50. i 60. XX wieku, jedna z największych gwiazd francuskiego kina; później także działaczka na rzecz ochrony praw zwierząt. (Wikipedia).
320.–
424.
[DELON Alain]. Podpis Alaina Delona na barwnej fotografii.
Fotografia form. 13,4x9,4 cm. Aktor ujęty z profilu. W dolnym marginesie podpis czarnym pisakiem. Niewielkie miejscowe uszkodzenie lica, poza tym stan dobry.
Alain Fabien Maurice Marcel Delon (ur. 8 listopada 1935 w Sceaux, zm. 18 sierpnia 2024 w Douchy) – francuski aktor filmowy, teatralny, telewizyjny, producent, scenarzysta i reżyser filmowy. Jedna z największych gwiazd kina europejskiego lat 60. i 70. XX wieku, twarz francuskiej Nowej Fali oraz symbol męskiego seksapilu. (Wikipedia).
Alain Fabien Maurice Marcel Delon (ur. 8 listopada 1935 w Sceaux, zm. 18 sierpnia 2024 w Douchy) – francuski aktor filmowy, teatralny, telewizyjny, producent, scenarzysta i reżyser filmowy. Jedna z największych gwiazd kina europejskiego lat 60. i 70. XX wieku, twarz francuskiej Nowej Fali oraz symbol męskiego seksapilu. (Wikipedia).
280.–
425.
[PACINO Al]. Podpis Ala Pacino na fotosie z filmu "Człowiek z blizną".
Fotos form. 15,2x19,8 cm. Na zdjęciu aktor w ujęciu do pasa, jako Tony Montana w dramacie gangsterskim, który wszedł na ekrany kin w 1983. W lewym dolnym narożniku podpis aktora srebrnym pisakiem. Odbitka późniejsza. Stan bardzo dobry. Dołączono certyfikat autentyczności podpisu (nr 118) wystawiony 3 III 2017.
A. Pacino, właśc. Alfredo James Pacino (ur. 25 kwietnia 1940 w Nowym Jorku) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy. Laureat Oscara za rolę niewidomego podpułkownika Franka Slade’a w dramacie Zapach kobiety (1992). Był ponadto ośmiokrotnie nominowany do Oscara za role w filmach: Ojciec chrzestny (1972), Serpico (1973), Ojciec chrzestny II (1974), Pieskie popołudnie (1975), ...i sprawiedliwość dla wszystkich (1979), Dick Tracy (1990), Glengarry Glen Ross (1993) i Irlandczyk (2019). Uznawany za jednego z najwybitniejszych amerykańskich aktorów wszech czasów. Ma na koncie również cztery Złote Globy, jedną nagrodę BAFTA i dwie Emmy. 7 czerwca 2007 odebrał również nagrodę Amerykańskiego Instytutu Filmowego za całokształt kariery aktorskiej. W 2011 został odznaczony amerykańskim Narodowym Medalem Sztuki. (Wikipedia).
A. Pacino, właśc. Alfredo James Pacino (ur. 25 kwietnia 1940 w Nowym Jorku) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy. Laureat Oscara za rolę niewidomego podpułkownika Franka Slade’a w dramacie Zapach kobiety (1992). Był ponadto ośmiokrotnie nominowany do Oscara za role w filmach: Ojciec chrzestny (1972), Serpico (1973), Ojciec chrzestny II (1974), Pieskie popołudnie (1975), ...i sprawiedliwość dla wszystkich (1979), Dick Tracy (1990), Glengarry Glen Ross (1993) i Irlandczyk (2019). Uznawany za jednego z najwybitniejszych amerykańskich aktorów wszech czasów. Ma na koncie również cztery Złote Globy, jedną nagrodę BAFTA i dwie Emmy. 7 czerwca 2007 odebrał również nagrodę Amerykańskiego Instytutu Filmowego za całokształt kariery aktorskiej. W 2011 został odznaczony amerykańskim Narodowym Medalem Sztuki. (Wikipedia).
400.–
426.
[POLAŃSKI Roman]. Odręczna dedykacja Romana Polańskiego na fotografii, bez daty (zapewne lata 90).
Czarno-białe zdjęcie (wydruk cyfrowy) form. 21x29,7 cm. Reżyser zamyślony, w skórzanej kurtce, z obiektywem w prawej dłoni. W prawej części odręczna dedykacja Romana Polańskiego złotym pisakiem: "Pour Muguette et Martin RPolański". Załamania wzdłuż lewej krawędzi, załamanie prawego dolnego narożnika.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
400.–
427.
[POLAŃSKI Roman]. Podpis Romana Polańskiego na barwnej ulotce reklamowej do filmu "Matnia" - "Wenn Katelbach kommt".
Ulotka form. 14x10 cm. Ulotka z 1989. Na licu w centrum podpis reżysera niebieskim pisakiem. Na licu wykorzystano kompozycję z plakatu Jana Lenicy, na odwrocie informacje o filmie i reżyserze. Film wszedł na ekrany w 1966. Stan bardzo dobry. Patrz też poz. 884.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
380.–
428.
[POLAŃSKI Roman]. Podpis Romana Polańskiego na barwnym reklamowym fotosie z filmu "Dziecko Rosemary".
Fotos form. 15,2x19,8 cm. Na zdjęciu reżyser pochylony nad Mią Farrow i udzielający jej wskazówek podczas jednej ze scen psychologicznego horroru, który wszedł na ekrany kin w 1968. W lewym dolnym narożniku podpis reżysera niebieskim pisakiem. Odbitka wykonana 16 XI 2024 (nadruk na odwrocie). Stan bardzo dobry.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
460.–
429.
[POLAŃSKI Roman]. Podpis Romana Polańskiego na barwnym reklamowym fotosie z filmu "Piraci" z 1986.
Fotos form. 20,3x25,4 cm. Na zdjęciu grupa lodzi wiosłowych pod armatnim ostrzałem. W lewym dolnym narożniku podpis reżysera czarnym pisakiem. Zdjęcie, podobnie jak film, wyprodukowała firma Canon Films. Stan bardzo dobry.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
R. Polański (ur. 1933) - twórca filmowy, reżyser i scenarzysta, aktor oraz producent filmowy, wielokrotnie nagradzany. W swoim reżyserskim dorobku ma m.in. filmy: Nóż w wodzie, Wstręt, Matnia, Nieustraszeni pogromcy wampirów, Dziecko Rosemary, Chinatown, Pianista, Piraci, Oficer i szpieg.
320.–
430.
[SOLSKI Ludwik, MANKIEWICZÓWNA Tola, ŻABCZYŃSKI Aleksander]. Wpisy Ludwika Solskiego, Toli Mankiewiczówny i Aleksandra Żabczyńskiego w sztambuchu Haliny Tymowskiej, uczennicy jednej z łódzkich szkół z 1937.
Sztambuch form. 11,5x18,5 cm, k. 28, opr. oryg. pł. Wszystkie wpisy pochodzą od członków najbliższej rodziny i koleżanek szkolnych właścicielki pamiętnika, za wyjątkiem dwóch: po obu stronach jednej z kart podpisali się: Ludwik Solski ("P. Halince Tymowskiej L. Solski, Łódź 1937") i, na odwrocie, Tola Mankiewiczówna ("Milutkiej Pannie Halince Tola Mankiewiczówna, Łódź, styczeń 1937 r.") i Aleksander Żabczyński ("A. Żabcz, Łódź, 28/I-37"). Halina była zapewne córką Zofii Tymowskiej-Szletyńskiej (1901-1996) - aktorki łódzkich teatrów. Blok poluźniony, kilka kart luzem, dwie karty uszkodzone.
220.–
431.
[WAJDA Andrzej]. Podpis Andrzeja Wajdy na karcie formatu pocztówkowego, dat. 20 II 1996.
Podpis na karcie form. 10,5x14,8 cm. Autograf umieszczony w centrum, pod data i miejsce - "20.II.96 Berlin". Podpis złożony zapewne podczas Festiwalu Filmowego Berlinie, gdzie reżyser otrzymał nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia za wybitny wkład artystyczny i dramat wojenny "Wielki Tydzień". Stan bardzo dobry.
A. Wajda (1926-2016) - reżyser filmowy i teatralny, współtwórca polskiej szkoły filmowej i kina moralnego niepokoju, uhonorowany Oscarem za całokształt twórczości.
A. Wajda (1926-2016) - reżyser filmowy i teatralny, współtwórca polskiej szkoły filmowej i kina moralnego niepokoju, uhonorowany Oscarem za całokształt twórczości.
120.–
432.
[MYCIELSKI Jerzy]. Karta korespondencyjna z odręcznym listem Jerzego Mycielskiego do malarza i konserwatora Władysława Pochwalskiego w Krakowie, dat. 3 VIII 1907 w Wiśniowej.
Autor listu informuje, że przesłał należność za wykonane prace konserwatorskie. I tak, odnowiono 14 obrazów hr. Lanckorońskiego, 2 obrazy hr. Morstina ("Kwiaty" i "Kobieta w turbanie"), portret J. Mycielskiego malowany przez Reichana (Stanisława?) i obraz Ignacego Gierdziejewskiego. Mycielski prosi o pisemne pokwitowanie odbioru należności przez Pochwalskiego. W końcowej części listu pyta "co się dzieje na naszej Wystawie? Ile było na niej osób od otwarcia". Skośne załamanie karty.
J. Mycielski (1856-1928) - historyk, historyk sztuki, kolekcjoner dzieł sztuki, mecenas sztuk pięknych. "Dzięki swym powiązaniom rodzinnym i towarzyskim z bogatym ziemiaństwem wszystkich trzech zaborów prof. Mycielski miał możliwość odnajdywania licznych zapomnianych dzieł polskich i obcych mistrzów malarstwa, które znajdowały się – nierzadko bardzo uszkodzone – w różnych rezydencjach magnackich: obrazy dokumentował i dawał do konserwacji, część z nich nabywał do własnej kolekcji" (Wikipedia).
W. Pochwalski (1860-1924) - artysta malarz, monachijczyk, konserwator dzieł sztuki. "Był zasłużonym konserwatorem dzieł sztuki i założycielem pierwszej pracowni konserwatorskiej w Krakowie oraz kierownikiem zakładu konserwacji i restauracji Muzeum Narodowego w Krakowie" (Wikipedia).
J. Mycielski (1856-1928) - historyk, historyk sztuki, kolekcjoner dzieł sztuki, mecenas sztuk pięknych. "Dzięki swym powiązaniom rodzinnym i towarzyskim z bogatym ziemiaństwem wszystkich trzech zaborów prof. Mycielski miał możliwość odnajdywania licznych zapomnianych dzieł polskich i obcych mistrzów malarstwa, które znajdowały się – nierzadko bardzo uszkodzone – w różnych rezydencjach magnackich: obrazy dokumentował i dawał do konserwacji, część z nich nabywał do własnej kolekcji" (Wikipedia).
W. Pochwalski (1860-1924) - artysta malarz, monachijczyk, konserwator dzieł sztuki. "Był zasłużonym konserwatorem dzieł sztuki i założycielem pierwszej pracowni konserwatorskiej w Krakowie oraz kierownikiem zakładu konserwacji i restauracji Muzeum Narodowego w Krakowie" (Wikipedia).
140.–
433.
[OCIEPKA Julia]. Odręczne podziękowanie za otrzymane pocztówki i znaczki pocztowe dla nieznanej adresatki w Anglii wpisane w okolicznościowym karnecie, nie przed 1976.
Karnet form. 19,7x9,8 cm (złożony). Reprodukcja obrazu "Raj" T. Ociepki, wewnątrz wydrukowane w kilku językach życzenia noworoczne i logotyp firmy Dromex. Odręczny dopisek Julii Ociepki dziękujący za nadesłane pocztówki i znaczki, pod[pisany "Ociepkowie". Na odwrocie nazwa wydawcy (Agpol) i informacja: "Painter Teofil Ociepko" (!). Stan dobry.
J. Ociepka (1891-1978 ) - z domu Ufnal. Żona Teofila Ociepki. Artystka tworząca rysunki i obrazy inspirowane twórczością męża.
J. Ociepka (1891-1978 ) - z domu Ufnal. Żona Teofila Ociepki. Artystka tworząca rysunki i obrazy inspirowane twórczością męża.
100.–
434.
[OCIEPKA Julia]. Odręczny list Julii (Julianny) Ociepki do nieznanej adresatki w Anglii, dat. 12 V 1967 w Janowie.
Rękopis dwustronny na ark. 29,6x19,6 cm. List pisany w imieniu własnym i męża Teofila (w podpisie: J. T. Ociepkowie). W pierwszej części autorka opisuje okoliczności wypadku, jakiemu uległ mąż: "pojechał po bletrami do stolarni niestety rower się załamał i [mąż] padł twarzą o bruk [...]. Zalanego krwią bezprzytomnego zabrali do szpitala i na szósty dzień wrócił choć jeszcze nie podobny do siebie". Całe zajście śniło się autorce w nocy, zrealizowało się na jawie kilka godzin później. W dalszej części listu nadawczyni informuje, że "dość dobrze się nam powodzi": "co raz jakieś wyższe władze kupują obrazy. Dziś był mąż w Katowicach gdyż zamówiło Ministerstwo Górnictwa większy obraz, widocznie prezent dla Ministra". Pisze, że paszporty czekają na odbiór w Warszawie, wspomina o odwiedzinach francuskiej ekipy filmowej, sytuacji życiowej córki, dziękuje za nadesłane znaczki. O mężu: "cieszę się nim bardzo i pielęgnuję jak duże dziecko bo jest dobrym przyjacielem i harmonijnie pędzi czas pełen emocji". Niewielkie atramentowe zaplamienie marginesu, ślady złożenia.
J. Ociepka (1891-1978) - artystka związana z malarstwem naiwnym, silnie inspirowana twórczością męża Teofila Ociepki.
J. Ociepka (1891-1978) - artystka związana z malarstwem naiwnym, silnie inspirowana twórczością męża Teofila Ociepki.
360.–
435.
[OCIEPKA Teofil]. Odręczny list Teofila Ociepki do nieznanej adresatki w Anglii, bez daty.
Rękopis dwustronny na arkuszu papieru w kratkę, form. 29,5x20,8 cm. Pierwsza część listu dotyczy zakończonej niedawno transakcji (namalowania i wysłania zapłaconego z góry obrazu do Anglii). Otrzymany przez artystę list "podbił mnie jak piłkę - pisze Ociepka - i podpalił do nowej twórczości. A więc dziękuję za wszystko, a zwłaszcza i za te 4 tematy [...]. Namalowałem już tego koguta z ludzkiemi nogami, ale i tych djabłów za kelnerów także będę malował kiedyś". Informuje o pracy nad nowym obrazem (robot żelazny - homunkulus). Życzy adresatce, by, prosząc gorąco Pana Boga, znalazła poważnego męża,
"tak jak ja ożeniłem się wprost na rozkaz zaświatów i nie mogę się teraz Pana Boga nachwalić za taką żonę, która ma 6-ty zmysł otwarty". Oferuje "miejsce postoju" u siebie, gdyby adresatka zechciała odwiedzić ojczyznę. W przypisie prosi o kontakt z jakimś angielskim "pięknoduchem i kolekcjonerem okkultystycznych obrazów". Ślady złożenia.
T. Ociepka (1891-1978) - malarz samouk (prymitywista) i teozof. Jeden z przywódców Janowskiej Gminy Okultystycznej. Obok Nikifora najbardziej znany polski reprezentant prymitywizmu, jego twórczość osiągnęła światowe uznanie. (Wikipedia).
"tak jak ja ożeniłem się wprost na rozkaz zaświatów i nie mogę się teraz Pana Boga nachwalić za taką żonę, która ma 6-ty zmysł otwarty". Oferuje "miejsce postoju" u siebie, gdyby adresatka zechciała odwiedzić ojczyznę. W przypisie prosi o kontakt z jakimś angielskim "pięknoduchem i kolekcjonerem okkultystycznych obrazów". Ślady złożenia.
T. Ociepka (1891-1978) - malarz samouk (prymitywista) i teozof. Jeden z przywódców Janowskiej Gminy Okultystycznej. Obok Nikifora najbardziej znany polski reprezentant prymitywizmu, jego twórczość osiągnęła światowe uznanie. (Wikipedia).
800.–
436.
[BARANIAK Antoni]. Odręczna dedykacja Antoniego Baraniaka, arcybiskupa poznańskiego, pod zdjęciem portretowym, dat. 17 I 1958 w Poznaniu.
Zdjęcie form. 21,5x15,8 cm, zamknięte w kartonowym passe-partout. Dedykacja (dla mec. Tadeusza Polanowskiego) znajduje się na dolnej części passe-partout. Stan dobry.
A. Baraniak (1904-1977) - arcybiskup metropolita poznański w latach 1957–1977; sekretarz prymasów Hlonda i Wyszyńskiego. W 1953 został wraz ze Stefanem Wyszyńskim aresztowany i przez 3 lata poddawany przez funkcjonariuszy UB brutalnym torturom mającym na celu wydobycie zeznań obciążających prymasa - bezskutecznie. Jest kandydatem do wyniesienia na ołtarze.
A. Baraniak (1904-1977) - arcybiskup metropolita poznański w latach 1957–1977; sekretarz prymasów Hlonda i Wyszyńskiego. W 1953 został wraz ze Stefanem Wyszyńskim aresztowany i przez 3 lata poddawany przez funkcjonariuszy UB brutalnym torturom mającym na celu wydobycie zeznań obciążających prymasa - bezskutecznie. Jest kandydatem do wyniesienia na ołtarze.
220.–
437.
[JĘDRZEJEWICZ Wacław]. Trzy odręczne listy Wacława Jędrzejewicza do Zofii Kosibowicz-Rydel w Będzinie, dat. 17 VI 1988, 28 V 1990 i 2 III 1993, wysłane z Elmhurst (USA).
Dwa listy jednostronicowe, jeden na dwóch stronach. Dziękując za przesłane pocztówki z 1915, pisze: "figuruję [na nich] z pierwszą gwiazdką podporucznika I Brygady Piłsudskiego. Cóż to była za radość! Nigdy już żadna nominacja nie dała mi tyle szczęścia". I dalej: "Słusznie Pani pisze, że jestem ostatnim żyjącym ministrem wolnej Polski. Czuję mocno tę moją samotność" (17 VI 1988). Dwa lata później przepraszając za zwłokę w korespondencji, stwierdza: "przepraszam za spóźnioną odpowiedź, ale to już weszło w mój rozkład życia i mam dużo kłopotów z odpowiedzią na bardzo liczną korespondencję" (28 V 1990). Trzeci list zawiera podziękowania za życzenia przesłane na setne urodziny nadawcy i słowa uznania za wkład pracy w budowę II RP. "Cieszę się, pisze, że są ludzie, którzy to doceniają" (2 III 1993). Zachowana oryg. koperty, jedna z piecz. "Przesyłka nadeszła z zagranicy w stanie uszkodzonym". Ślady złożenia, załamania jednego arkusza, poza tym stan dobry.
W. Jędrzejewicz (1893-1993) - działacz niepodległościowy, dyplomata, polityk (minister wyznań religijnych i oświecenia publ.), historyk, generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; w czasie II wojny "otoczenie gen. Władysława Sikorskiego uniemożliwiło mu zarówno dalszą służbę państwową, jak i wojskową w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie" (Wikipedia). Po nieudanych próbach podjęcia służby we Francji i Wielkiej Brytanii wyjechał do USA.
W. Jędrzejewicz (1893-1993) - działacz niepodległościowy, dyplomata, polityk (minister wyznań religijnych i oświecenia publ.), historyk, generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; w czasie II wojny "otoczenie gen. Władysława Sikorskiego uniemożliwiło mu zarówno dalszą służbę państwową, jak i wojskową w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie" (Wikipedia). Po nieudanych próbach podjęcia służby we Francji i Wielkiej Brytanii wyjechał do USA.
220.–