Fotografie zw. z powstaniami
688.
[POWSTANIE listopadowe - Ludwik Nabielak - fotografia portretowa - ujęcie w formacie gabinetowym]. [183-?/XIX/XX w.]. Fotografia form. 13,8x9,7 cm na oryg. podkładzie form. 16,4x10,8 cm, wykonana w atelier Gopło w Paryżu.
Reprodukcja fotograficzna. Portretowany ujęty w popiersiu patrzy na wprost. Na dolnym marginesie kliszy napis: "Nabielak" [faksymile podpisu?]. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "55. Avenue des Ternes Photographie Gopło Paris". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład z czerwonym obramowaniem. Stan bardzo dobry.
L. Nabielak (1804-1883) - działacz polityczny, poeta, krytyk literacki, historyk, inżynier górnictwa. Uczestnik powstania listopadowego, walczył pod Iganiami, Grochowem, Ostrołęką. Od 1833 na emigracji we Francji. Działacz Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Współorganizator w 1848 Legionu Mickiewicza.
L. Nabielak (1804-1883) - działacz polityczny, poeta, krytyk literacki, historyk, inżynier górnictwa. Uczestnik powstania listopadowego, walczył pod Iganiami, Grochowem, Ostrołęką. Od 1833 na emigracji we Francji. Działacz Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Współorganizator w 1848 Legionu Mickiewicza.
130.–
689.
[POWSTANIE listopadowe - Aleksander Walewski Colonna - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [l. 50./60 XIX w.]. Fotografia form. 8,6x5,2 cm na oryg. podkładzie 9,4x5,9 cm, wykonana w zakładzie Disderi & Cie. w Paryżu.
Portretowany ujęty w całej postaci, siedzi na rzeźbionym krześle, wspierając prawą rękę na rzeźbionym stoliku, na którym leżą książki. Ubrany w ciemny surdut, kamizelkę i spodnie w kratę, na szyi zawiązany halsztuk. Po lewej stronie kotara. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład ze złoc. brzegami. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Disderi & Cie. Photographes de S.M. L'Empereur 8, Boulevart des Italiens. Paris" oraz ołówkowe napisy identyfikujące. Stan bardzo dobry. Ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 612.
A. Walewski Colonna (1810-1868) - Hrabia, syn naturalny Napoleona I i Marii Walewskiej, uczestnik powstania listopadowego, potem dyplomata francuski (m.in. minister spraw zagranicznych Francji w l. 1855-1860). (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 300).
A. Walewski Colonna (1810-1868) - Hrabia, syn naturalny Napoleona I i Marii Walewskiej, uczestnik powstania listopadowego, potem dyplomata francuski (m.in. minister spraw zagranicznych Francji w l. 1855-1860). (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 300).
180.–
690.
[POWSTANIE listopadowe - Henryk Dembiński - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie po 1864]. Fotografia form. 8,6x5,3 cm na oryg. podkładzie 10,4x6,2 cm, wykonana w zakładzie Mayer & Pierson Phot. w Paryżu.
Portretowany ujęty w półpostaci, siedzi na rzeźbionym krześle, wspierając lewą rękę na rzeźbionym stoliku. Ubrany w ciemny surdut. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "Mayer & Pierson Phot. Dépose garanti d'apres nature". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu, naklejka z nadrukiem adresowym oraz ołówkowe napisy identyfikujące. Niewielkie miejscowe zaplamienia, poza tym stan dobry. Inne ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 67.
H. Dembiński (1791-1864) - Uczestnik wojen napoleońskich, generał w powstaniu listopadowym, jeden z wybitnych dowódców walk na Węgrzech w 1849. Od 1831 na emigracji, stronnik Hotelu Lambert. Projekt ściągnięcia go do kraju w 1863 r. okazał się nierealny ze względu na podeszły wiek generała. Zmarł 13 VI 1864." (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 67).
H. Dembiński (1791-1864) - Uczestnik wojen napoleońskich, generał w powstaniu listopadowym, jeden z wybitnych dowódców walk na Węgrzech w 1849. Od 1831 na emigracji, stronnik Hotelu Lambert. Projekt ściągnięcia go do kraju w 1863 r. okazał się nierealny ze względu na podeszły wiek generała. Zmarł 13 VI 1864." (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 67).
360.–
691.
[POWSTANIE styczniowe - Aleksander II Romanow - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie przed 1873]. Fotografia form. 8,4x5,7 cm na oryg. podkładzie 10,2x6,4 cm, wykonana w zakładzie Streoscopic & Photographic Company w Londynie.
Portretowany ujęty w popiersiu, w owalu. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "The Emperor of Russia / Stereoscopic Co.". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład z czerwonym obramowaniem. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z medalami nagrodowymi nadrukami, m.in : "The London Streoscopic & Photographic Company / 110 & 108, Regent Street and 54, Cheapside". Stan dobry. Podobne ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 559.
Aleksander II Romanow (1818-1881) - Cesarz Rosji od 1855, syn Mikołaja I. Początkowo uważany za liberała, potem zmienił politykę, stłumił powstanie styczniowe i poddał Królestwo Polskie bezwzględnej rusyfikacji. Zginął od bomby rzuconej przez członka Narodnej Woli, Polaka Ignacego Hryniewieckiego. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 272).
Aleksander II Romanow (1818-1881) - Cesarz Rosji od 1855, syn Mikołaja I. Początkowo uważany za liberała, potem zmienił politykę, stłumił powstanie styczniowe i poddał Królestwo Polskie bezwzględnej rusyfikacji. Zginął od bomby rzuconej przez członka Narodnej Woli, Polaka Ignacego Hryniewieckiego. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 272).
200.–
692.
[POWSTANIE styczniowe - Giuseppe Garibaldi - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [2 VII 1871?]. Fotografia form. 9,3x5,7 cm na oryg. podkładzie 10,5x6,4 cm, wykonana w zakładzie [Louisa] E[mmanuela] Flamanta w Paryżu.
Portretowany ujęty w popiersiu. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "E. Flamant. Dépose. I. Rue Brongniart". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "E. Flamant Photographe / 50, Rue Notre Dame des Victoires, 50 Entrée rue Brougniart No 1. Paris" oraz ołówkowe napisy identyfikujące z niezbyt widoczną datą: "2 Juillet 1871". Niewielkie miejscowe zaplamienia, poza tym stan dobry. Inne ujęcia reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 596-599.
G. Garibaldi (1807-1882) - Włoski generał, republikanin zasłużony w walce o zjednoczenie Włoch. Przyjaciel Polaków i orędownik sprawy polskiej w okresie powstania styczniowego. Patronował polskiej szkoły wojskowej w Genui i Cuneo. Uczestnik wojny włosko-austriackiej w 1866 i francusko-pruskiej w l. 1870-1871. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 292).
G. Garibaldi (1807-1882) - Włoski generał, republikanin zasłużony w walce o zjednoczenie Włoch. Przyjaciel Polaków i orędownik sprawy polskiej w okresie powstania styczniowego. Patronował polskiej szkoły wojskowej w Genui i Cuneo. Uczestnik wojny włosko-austriackiej w 1866 i francusko-pruskiej w l. 1870-1871. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 292).
280.–
693.
[POWSTANIE styczniowe - Aleksander Hercen - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [koniec l. 60. XIX w.]. Fotografia form. 9x5,4 cm na oryg. podkładzie 10,5x6 cm, wykonana w zakładzie Carjat & Cie w Paryżu.
Portretowany ujęty w 3/4 postaci, stoi. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "Ét[ienne] Carjat". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Photographie Carjat & Cie. 56, Rue Laffitte. au Rez-de-Chaussée avec grand Jardin" oraz ołówkowe napisy identyfikujące, m.in.: "Wielki orędownik Powstania Styczniowego", "Aleksander Herzen". Stan dobry. Inne ujęcia reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 601-602.
A. Hercen (1812-1870) - Pseud. ISKANDER. Rosyjski rewolucyjny demokrata, myśliciel, publicysta. Od 1847 na emigracji. W 1853 założył w Londynie Wolną Drukarnię Rosyjską (przejściowo związaną z drukarnią Towarzystwa Demokratycznego Polskiego). Wydawca "Popularnej Zwiezdy" i "Kołokoła". Współtwórca organizacji "Ziemla i Wola". Głosił wspólność intersów i celów tych, którzy walczyli o wyzwolenie Rosji i niepodległość Polski, poparł powstanie styczniowe. Miał wśród Polaków wielu przyjaciół. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 294).
A. Hercen (1812-1870) - Pseud. ISKANDER. Rosyjski rewolucyjny demokrata, myśliciel, publicysta. Od 1847 na emigracji. W 1853 założył w Londynie Wolną Drukarnię Rosyjską (przejściowo związaną z drukarnią Towarzystwa Demokratycznego Polskiego). Wydawca "Popularnej Zwiezdy" i "Kołokoła". Współtwórca organizacji "Ziemla i Wola". Głosił wspólność intersów i celów tych, którzy walczyli o wyzwolenie Rosji i niepodległość Polski, poparł powstanie styczniowe. Miał wśród Polaków wielu przyjaciół. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 294).
280.–
694.
[POWSTANIE styczniowe - Teofil Łapiński - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [l. 80. XIX w.]. Fotografia form. 7,6x5,4 cm na oryg. podkładzie 10,2x6,2 cm, wykonana w zakładzie F. Derona w Brukseli.
Portretowany ujęty w 3/4 postaci, stoi. Na górnym marginesie podkładu nadruk: "No 4. Les Contemporains", na dolnym: "THÈOPHILE LAPINSKI. 1848 Capitaine en Hongrie, 1853-61 Colonel Ottoman. Chef de l'Expedition en Caucase (Tefik Bey). Auteur polonais, allemand, français, anglais. Né en 1828, á Galicie. Collection Deron Bruxelles, ". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "F. Deron, Photographe, rue de la Madeleine, 13, Bruxelles. Déposé.". Stan dobry.
T. Łapiński vel Teffik-bej (ur. 19 grudnia 1827, zm. 24 kwietnia 1886 we Lwowie) – uczestnik powstania węgierskiego, dowódca w randze generała wyprawy morskiej w czasie powstania styczniowego w 1863 roku. Kształcił się w Theresianum w Wiedniu. W 1848 roku wziął dymisję z wojska i wstąpił do Gwardii Narodowej we Lwowie. Jako dowódca baterii artylerii odbył kampanię w szeregach węgierskich wojsk powstańczych. Po stłumieniu powstania wyemigrował do Francji, gdzie związał się z obozem ks. Adama Jerzego Czartoryskiego. Wyjechał do Turcji, by dążyć tam do utworzenia polskiego oddziału posiłkowego dla Czerkiesów, który miał być rzucony do walki przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Wstąpił do armii tureckiej. Po wybuchu wojny krymskiej przeszedł w stopniu majora do dywizji polskiej. Próbował utworzyć polski korpus posiłkowy dla walczących Czerkiesów. W lutym 1857 roku na czele kilkudziesięciu Polaków przybył na Kaukaz. Brał udział w walkach aż do 1859 roku. Po wybuchu powstania styczniowego stanął na czele wyprawy morskiej, której celem było dostarczenie na Litwę broni, amunicji i ochotników. 25 marca 1863 roku z Londynu wypłynął statek Ward Jackson. W Helsingborgu, w Szwecji na pokład statku wszedł Michaił Bakunin. 30 marca w Malmö władze szwedzkie położyły sekwestr na statku, by nie zadrażniać stosunków dyplomatycznych z Rosją. 12 kwietnia na statku wybuchł pożar. By zmylić Rosjan, zakupiono nowy statek Emilia, na który przeładowano ochotników i broń. Próbę lądowania przeprowadzono 11 czerwca na wybrzeżu pruskim w okolicach Kłajpedy. Jednak cała operacja zakończyła się niepowodzeniem i ostatecznie Szwedzi skierowali statek z powrotem do Anglii. Po upadku powstania był korespondentem pisma Władysława Platera Der Weisse Adler. Był autorem studium Der Feldzug der ungarischen Hauptarmee im 1849. Selbsterlebtes, (Hamburg 1850). Wydał dwutomową pracę o Kaukazie Die Bergvölker des Kaukasus und ihr Freiheitskampf, (Hamburg 1862) oraz wspomnienia Powstańcy na morzu w wyprawie na Litwę. Z pamiętników pułkownika. W 1878 roku wrócił z emigracji do Galicji i osiadł we Lwowie. (Wikipedia).
T. Łapiński vel Teffik-bej (ur. 19 grudnia 1827, zm. 24 kwietnia 1886 we Lwowie) – uczestnik powstania węgierskiego, dowódca w randze generała wyprawy morskiej w czasie powstania styczniowego w 1863 roku. Kształcił się w Theresianum w Wiedniu. W 1848 roku wziął dymisję z wojska i wstąpił do Gwardii Narodowej we Lwowie. Jako dowódca baterii artylerii odbył kampanię w szeregach węgierskich wojsk powstańczych. Po stłumieniu powstania wyemigrował do Francji, gdzie związał się z obozem ks. Adama Jerzego Czartoryskiego. Wyjechał do Turcji, by dążyć tam do utworzenia polskiego oddziału posiłkowego dla Czerkiesów, który miał być rzucony do walki przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Wstąpił do armii tureckiej. Po wybuchu wojny krymskiej przeszedł w stopniu majora do dywizji polskiej. Próbował utworzyć polski korpus posiłkowy dla walczących Czerkiesów. W lutym 1857 roku na czele kilkudziesięciu Polaków przybył na Kaukaz. Brał udział w walkach aż do 1859 roku. Po wybuchu powstania styczniowego stanął na czele wyprawy morskiej, której celem było dostarczenie na Litwę broni, amunicji i ochotników. 25 marca 1863 roku z Londynu wypłynął statek Ward Jackson. W Helsingborgu, w Szwecji na pokład statku wszedł Michaił Bakunin. 30 marca w Malmö władze szwedzkie położyły sekwestr na statku, by nie zadrażniać stosunków dyplomatycznych z Rosją. 12 kwietnia na statku wybuchł pożar. By zmylić Rosjan, zakupiono nowy statek Emilia, na który przeładowano ochotników i broń. Próbę lądowania przeprowadzono 11 czerwca na wybrzeżu pruskim w okolicach Kłajpedy. Jednak cała operacja zakończyła się niepowodzeniem i ostatecznie Szwedzi skierowali statek z powrotem do Anglii. Po upadku powstania był korespondentem pisma Władysława Platera Der Weisse Adler. Był autorem studium Der Feldzug der ungarischen Hauptarmee im 1849. Selbsterlebtes, (Hamburg 1850). Wydał dwutomową pracę o Kaukazie Die Bergvölker des Kaukasus und ihr Freiheitskampf, (Hamburg 1862) oraz wspomnienia Powstańcy na morzu w wyprawie na Litwę. Z pamiętników pułkownika. W 1878 roku wrócił z emigracji do Galicji i osiadł we Lwowie. (Wikipedia).
360.–
695.
[POWSTANIE styczniowe - Ludwik Mierosławski - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [przeł. l. 50./60. XIX w.]. Fotografia form. 8,8x5,3 cm na oryg. podkładzie 10,5x6,2 cm, wykonana w zakładzie polskiego fotografa A[leksandra] Kena w Paryżu.
Portretowany w ujęciu do kolan, wsparty lewą ręką o postument nakryty tkaniną, na tle malowanej dekoracji. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "A. Ken Phot.". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "A. Ken. Photographe, Boulevart Montmarte, 10. Paris" oraz ołówkowy napis identyfikujący: "Polish general Mieroslawsky". Stan bardzo dobry. Ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 243 oraz L. Machnik "Fotografie powstańców styczniowych", Wr. 2002, poz. 218.
L. Mierosławski (18140-1878) - Działacz demokratyczny na emigracji, historyk wojskowości. Uczestnik powstania listopadowego, przywódca powstania wielkopolskiego w 1848 r. i powstań na Sycylii i w Badenii-Palatynacie (1849). Przez krótki czas komendant polskiej szkoły wojskowej we Włoszech [w Genui]. Powołany na dyktatora powstania styczniowego, po nieudanej wyprawie do Polski w Lutym 1863 znów na emigracji. Mianowany przez rząd wrześniowy generalnym organizatorem wojska polskiego poza granicami zaboru rosyjskiego, zdymisjonowany przez Traugutta. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 138).
L. Mierosławski (18140-1878) - Działacz demokratyczny na emigracji, historyk wojskowości. Uczestnik powstania listopadowego, przywódca powstania wielkopolskiego w 1848 r. i powstań na Sycylii i w Badenii-Palatynacie (1849). Przez krótki czas komendant polskiej szkoły wojskowej we Włoszech [w Genui]. Powołany na dyktatora powstania styczniowego, po nieudanej wyprawie do Polski w Lutym 1863 znów na emigracji. Mianowany przez rząd wrześniowy generalnym organizatorem wojska polskiego poza granicami zaboru rosyjskiego, zdymisjonowany przez Traugutta. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 138).
380.–
696.
[POWSTANIE styczniowe - Antoni Wasilewski - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [12 VII 1864]. Fotografia form. 8,6x5,2 cm na oryg. podkładzie 9,4x5,9 cm, wykonana w zakładzie Karla J. Bitterlicha w Hradec Kralove.
Portretowany ujęty w całej postaci, stoi wsparty prawą ręką na rzeźbionym postumencie. Ubrany w strój powstańczy. Na dolnym marginesie podkładu odręczny atramentowy napis: "Antonij Wasilewski dnia 12 Lipca 1864 roku ---". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Fotografie Karla J. Bitterlicha v Hradci Králové, malé námesti čislo 12". Lekko przycięty górny margines podkładu, poza tym stan dobry. Inne ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 424.
A. Wasilewski Chochlik (1840-żył w 1903) - Ziemianin, w powstaniu służył w oddziałach Czechowskiego i Zapałowicza. Skazany na sześć miesięcy więzienia. W starszym wieku agent krakowskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Brodach. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 203).
A. Wasilewski Chochlik (1840-żył w 1903) - Ziemianin, w powstaniu służył w oddziałach Czechowskiego i Zapałowicza. Skazany na sześć miesięcy więzienia. W starszym wieku agent krakowskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Brodach. (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 203).
380.–
697.
[POWSTANIE styczniowe - Włodzimierz Wolski - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [l. 60. XIX w.]. Fotografia form. 8,8x5,7 cm na oryg. podkładzie 10x6,4 cm, wykonana w zakładzie Jana Mieczkowskiego w Warszawie.
Portretowany ujęty w popiersiu. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "Fot. Jan Mieczkowski / No 496 w Warsz.". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Zakład Fotograficzny Jana Mieczkowskiego w Warszawie przy rogu Ulic Miodowej i Senatorskiej w domu W. Piotrowskiego No 496" oraz ołówkowy napis identyfikujący. Miejscowe niewielkie zaplamienia, poza tym stan dobry. Inne ujęcie reprod. w: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, poz. 448-449.
W. Wolski (1824-1882) - Poeta, powieściopisarz związany z Cyganerią Warszawską. Jako uczeń gimnazjum należał w l. 1840-1841 do organizacji konspiracyjnej, kierowanej przez K. Levittoux, za co więziono go w Cytadeli. Uczestnik manifestacji patriotycznych przed powstaniem styczniowym, związany z czerwonymi, potem emigrował do Francji i Belgii. Autor wydanych w Paryżu w 1863 "Śpiewów powstańczych" i innych utworów o tej tematyce. Współpracownik wydawanego w Brukseli pisma "Wytrwałość". (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 212).
J. Mieczkowski (1830-1889) - fotograf warszawski. Jeden z największych i najlepszych fotografów XIX w., konkurujący z Karolem Beyerem, wędrowny dagerotypista, wybitny portrecista (za swe portrety otrzymał wyróżnienie na Wystawie Powszechnej w Londynie w 1862). Nagradzany na licznych salonach fotograficznych w Europie i Azji. Pierwszy zakład otworzył w 1847, od 1861 firma mieściła się przy rogu Senatorskiej i Miodowej. W 1887 wykonał zdjęcie Tytusa Chałubińskiego i Heleny Modrzejewskiej.
W. Wolski (1824-1882) - Poeta, powieściopisarz związany z Cyganerią Warszawską. Jako uczeń gimnazjum należał w l. 1840-1841 do organizacji konspiracyjnej, kierowanej przez K. Levittoux, za co więziono go w Cytadeli. Uczestnik manifestacji patriotycznych przed powstaniem styczniowym, związany z czerwonymi, potem emigrował do Francji i Belgii. Autor wydanych w Paryżu w 1863 "Śpiewów powstańczych" i innych utworów o tej tematyce. Współpracownik wydawanego w Brukseli pisma "Wytrwałość". (biogram za: "Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy", cz. 1 w oprac. K. Lejko. War. 2004, str. 212).
J. Mieczkowski (1830-1889) - fotograf warszawski. Jeden z największych i najlepszych fotografów XIX w., konkurujący z Karolem Beyerem, wędrowny dagerotypista, wybitny portrecista (za swe portrety otrzymał wyróżnienie na Wystawie Powszechnej w Londynie w 1862). Nagradzany na licznych salonach fotograficznych w Europie i Azji. Pierwszy zakład otworzył w 1847, od 1861 firma mieściła się przy rogu Senatorskiej i Miodowej. W 1887 wykonał zdjęcie Tytusa Chałubińskiego i Heleny Modrzejewskiej.
300.–
698.
[POWSTANIE styczniowe - Walery Antoni Wróblewski - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie przed 1867]. Fotografia form. 8,9x5,3 cm na oryg. podkładzie 10,6x6,2 cm, wykonana w zakładzie Carjat & Cie w Paryżu.
Portretowany ujęty popiersiu, w owalu. Na dolnym marginesie podkładu nadruk: "Etienne Carjat & Cie Phot / 10. Rue NtreDe de Lorette". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład z brązowym obramowaniem. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z licznymi datami uczestnictwa w wystawach oraz ołówkowy napis identyfikujący: "Wroblewsky". Stan bardzo dobry.
W. A. Wróblewski (ur. 27 grudnia 1836 w Żołudku, zm. 5 sierpnia 1908 w Ouarville) – polski działacz rewolucyjno-demokratyczny, jeden z przywódców Czerwonych, dowódca w powstaniu styczniowym, naczelnik wojenny województwa grodzieńskiego, naczelnik wojenny województwa lubelskiego w styczniu 1864, generał Komuny Paryskiej, działacz Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich. (Wikipedia).
W. A. Wróblewski (ur. 27 grudnia 1836 w Żołudku, zm. 5 sierpnia 1908 w Ouarville) – polski działacz rewolucyjno-demokratyczny, jeden z przywódców Czerwonych, dowódca w powstaniu styczniowym, naczelnik wojenny województwa grodzieńskiego, naczelnik wojenny województwa lubelskiego w styczniu 1864, generał Komuny Paryskiej, działacz Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich. (Wikipedia).
260.–
699.
[POWSTANIE styczniowe - hrabina Skórzewska? w stroju z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [1863?]. Fotografia form. 8,8x5,4 cm na oryg. podkładzie form. 9,8x6,2 cm, wykonana w zakładzie Augusta Zeuschnera i Fryderyka Zeuschnera w Poznaniu.
Portretowana ujęta w całej postaci, siedzi bokiem na krześle z wysokim rzeźbionym oparciem, wspierając prawą rękę o blat okrągłego stolika. Ubrana w czarną długą suknię z białym kołnierzykiem; suknia z materiału bez połysku, z długimi rękawami -noszoną na znak żałoby narodowej kobiet ogłoszonej 3 III 1861 po pogrzebie pierwszych pięciu ofiar zastrzelonych w Warszawie przez wojsko carskie w czasie manifestacji patriotycznej. W lewym dolnym narożniku kliszy nr: "12342". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem po niemiecku i polsku: "A. i F. Zeuschnera Zakład fotograficzny w Poznaniu Ul. Wilhelmowska 25" oraz ołówkowy napis identyfikujący: "Hrabina Skórzewska 1863". Stan dobry.
A. Zeuschner (1820-1899) i F. Zeuschner (1829-1886) - nadworni fotografowie prowadzący swe atelier w Poznaniu i Berlinie. W l. 1855-1878 przy ul. Wilhelmastresse 25, w l. 1878-1883 przy ul. Wilhelmstrasse 27, w l. 1886-1901 przy tej samej ulicy pod numerem 5, zaś w l. 1902-1905 pod numerem 24 oraz w Berlinie w l. 1864-1870 przy ul. Unter den Linden 47.
A. Zeuschner (1820-1899) i F. Zeuschner (1829-1886) - nadworni fotografowie prowadzący swe atelier w Poznaniu i Berlinie. W l. 1855-1878 przy ul. Wilhelmastresse 25, w l. 1878-1883 przy ul. Wilhelmstrasse 27, w l. 1886-1901 przy tej samej ulicy pod numerem 5, zaś w l. 1902-1905 pod numerem 24 oraz w Berlinie w l. 1864-1870 przy ul. Unter den Linden 47.
200.–
700.
[POWSTANIE styczniowe - matka z córką w strojach z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie przed 1864, nie po 1870]. Fotografia form. 9,1x5,6 cm na oryg. podkładzie form. 10,3x6 cm, wykonana w zakładzie Augusta Zeuschnera i Fryderyka Zeuschnera w Poznaniu.
Portretowane ujęte w całej postaci, matka siedzi na krześle z giętym oparciem, córka stoi z lewej strony trzymając rączkę na podołku mamy. Ubrane w czarne długie suknie z materiału bez połysku, z długimi rękawami, noszonymi na znak żałoby narodowej kobiet ogłoszonej 3 III 1861 po pogrzebie pierwszych pięciu ofiar zastrzelonych w Warszawie przez wojsko carskie w czasie manifestacji patriotycznej. W centrum dolnego marginesu kliszy nr: "26865". Na dolnym marginesie podkładu nadruk: " A & F. Zeuschner, Posen & Berlin". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem po niemiecku: "A. i F. Zeuschner Hof-Fotografen Sr. Kgl. Hoh. des Prinzen Adalbert Posen Wilhelms-Strasse, 25. Posen Unter den Linden, No 47.". Stan dobry.
A. Zeuschner (1820-1899) i F. Zeuschner (1829-1886) - nadworni fotografowie prowadzący swe atelier w Poznaniu i Berlinie. W l. 1855-1878 przy ul. Wilhelmastresse 25, w l. 1878-1883 przy ul. Wilhelmstrasse 27, w l. 1886-1901 przy tej samej ulicy pod numerem 5, zaś w l. 1902-1905 pod numerem 24 oraz w Berlinie w l. 1864-1870 przy ul. Unter den Linden 47.
A. Zeuschner (1820-1899) i F. Zeuschner (1829-1886) - nadworni fotografowie prowadzący swe atelier w Poznaniu i Berlinie. W l. 1855-1878 przy ul. Wilhelmastresse 25, w l. 1878-1883 przy ul. Wilhelmstrasse 27, w l. 1886-1901 przy tej samej ulicy pod numerem 5, zaś w l. 1902-1905 pod numerem 24 oraz w Berlinie w l. 1864-1870 przy ul. Unter den Linden 47.
200.–
701.
[POWSTANIE styczniowe - kobieta w stroju z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [1863?]. Fotografia form. 8,6x5,4 cm na oryg. podkładzie form. 9,8x5,9 cm, wykonana w zakładzie N[epomucena Jana] Seyfrieda w Poznaniu.
Portretowana ujęta w całej postaci, na tle malowanej dekoracji, stoi wspierając lewą dłoń na wysokim oparciu rzeźbionego krzesła. Ubrana w czarną długą suknię z białym kołnierzykiem; suknia z materiału bez połysku, z długimi rękawami - noszoną na znak żałoby narodowej kobiet ogłoszonej 3 III 1861 po pogrzebie pierwszych pięciu ofiar zastrzelonych w Warszawie przez wojsko carskie w czasie manifestacji patriotycznej. W lewym dolnym narożniku kliszy nr: "652". Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "N. Seyfried w Poznaniu Róg ul. wilhelmowskiéj i podgórnéj Hotel de France". Stan bardzo dobry.
N. J. Seyfried (1811-1892) - uczestnikiem powstania styczniowego, malarz i fotograf działający w zawodzie w latach 1863-1875. W 1863 otworzył atelier na rogu ul. Podgórnej, a później przeniósł się na ul. Wilhelmowską 24. We wrześniu 1863 otworzył też filię w Gnieźnie, ale prowadził ją jego zastępca W. Majewski. Uprawiał fotografię portretową, w tym wykonywał liczne portrety uczestników powstania styczniowego, w którym sam brał udział. Z zawodu fotografa wycofał się w 1875 by poświęcić się wyłącznie malarstwu. Jego atelier przejęła Balbina ze Swierzchlewskich Mirska.
N. J. Seyfried (1811-1892) - uczestnikiem powstania styczniowego, malarz i fotograf działający w zawodzie w latach 1863-1875. W 1863 otworzył atelier na rogu ul. Podgórnej, a później przeniósł się na ul. Wilhelmowską 24. We wrześniu 1863 otworzył też filię w Gnieźnie, ale prowadził ją jego zastępca W. Majewski. Uprawiał fotografię portretową, w tym wykonywał liczne portrety uczestników powstania styczniowego, w którym sam brał udział. Z zawodu fotografa wycofał się w 1875 by poświęcić się wyłącznie malarstwu. Jego atelier przejęła Balbina ze Swierzchlewskich Mirska.
160.–
702.
[POWSTANIE styczniowe - młoda kobieta w stroju z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [1863?]. Fotografia form. 8,8x5,3 cm na oryg. podkładzie form. 10,1x6,2 cm, wykonana w zakładzie B[ernharda] Filehne w Poznaniu.
Portretowana ujęta w półpostaci, siedzi bokiem na giętym krześle. Ubrana w czarną długą suknię z rękawami trzy/czwarte. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Photo-graphises Atelier B. Filehne Posen Wilhelmsstrasse 7." oraz ołówkowy napis" "Żałoba narodowa". Stan bardzo dobry.
B. Filehne (1810-1894) - z zawodu introligator, ale i fotograf z atelier fotograficznym w ogrodzie Beely'ego. W 1842 w Poznaniu wykonywał dagerotypy. W czerwcu 1850 roku odwiedził Toruń i tam pracował. 18 X 1867 roku został przyjęty do Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego w Berlinie.
B. Filehne (1810-1894) - z zawodu introligator, ale i fotograf z atelier fotograficznym w ogrodzie Beely'ego. W 1842 w Poznaniu wykonywał dagerotypy. W czerwcu 1850 roku odwiedził Toruń i tam pracował. 18 X 1867 roku został przyjęty do Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego w Berlinie.
160.–
703.
[POWSTANIE styczniowe - dwie kobiety w strojach z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie po 1867]. Fotografia form. 9,1x5,5 cm na oryg. podkładzie form. 10,5x6,1 cm, wykonana w zakładzie Walerego Rzewuskiego w Krakowie.
Portretowane ujęte w całej postaci, jedna siedzi bokiem na krześle z wysokim rzeźbionym oparciem, druga stoi za nią. Ubrane w pelerynę (jedna z nich) i w czarne długie suknie z białymi kołnierzykami; suknie z materiału bez połysku, z długimi rękawami - noszone na znak żałoby narodowej kobiet ogłoszonej 3 III 1861 po pogrzebie pierwszych pięciu ofiar zastrzelonych w Warszawie przez wojsko carskie w czasie manifestacji patriotycznej. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta zakładu z nadrukiem: "Walery Rzewuski Fotografował w Krakowie Wesoła N. 29 naprzeciw Zakładu klinicznego" oraz ołówkowy napis" "Żałoba narod.". Stan dobry.
W. Rzewuski (1837-1888) - fotograf krakowski, działacz społeczny, jeden z pionierów polskiej fotografii. Studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie i w l. 1857-1858 na politechnice w Wiedniu. Od 1859 pracował jako fotograf, najpierw na wolnym powietrzu, później w pracowni w wynajętym pokoju przy ul. Grodzkiej 83. W 1861 otworzył zakład przy ul. Krupniczej 6, następnie przy ul. Kopernika 29. W l. 1864-1867 wystawił dom przy ul. Kolejowej 27b, gdzie 1 XI 1867 otworzył swój renomowany zakład z nowocześnie wyposażonym atelier laboratorium. Wybitny obywatel i radny miasta Krakowa. Znany z fotografii etnograficznej, pejzaży Tatr, tworzył tzw. "żywe obrazy". Autor portretów, w tym powstańców z 1863 i pierwszych albumowych zdjęć aktorów.
W. Rzewuski (1837-1888) - fotograf krakowski, działacz społeczny, jeden z pionierów polskiej fotografii. Studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie i w l. 1857-1858 na politechnice w Wiedniu. Od 1859 pracował jako fotograf, najpierw na wolnym powietrzu, później w pracowni w wynajętym pokoju przy ul. Grodzkiej 83. W 1861 otworzył zakład przy ul. Krupniczej 6, następnie przy ul. Kopernika 29. W l. 1864-1867 wystawił dom przy ul. Kolejowej 27b, gdzie 1 XI 1867 otworzył swój renomowany zakład z nowocześnie wyposażonym atelier laboratorium. Wybitny obywatel i radny miasta Krakowa. Znany z fotografii etnograficznej, pejzaży Tatr, tworzył tzw. "żywe obrazy". Autor portretów, w tym powstańców z 1863 i pierwszych albumowych zdjęć aktorów.
200.–
704.
[POWSTANIE styczniowe - kobieta w sukni z okresu "żałoby narodowej" - fotografia portretowa - ujęcie w formacie cdv]. [nie przed 1860, nie po 1863]. Fotografia form. 9x5,5 cm na oryg. podkładzie form. 9,9x6 cm, wykonana w zakładzie Ig[nacego] Mażka w Krakowie.
Portretowana ujęta w całej postaci, stoi wspierając prawą rękę na rzeźbionym stoliku. Ubrana w pelerynę, długą ciemną suknię z materiału bez połysku, z rękawami trzy/czwarte, białym kołnierzykiem. Zdjęcie naklejone na oryg. kartonowy podkład. Na odwrocie reklamowa winieta z nadrukiem: "J. Mażek Fotograf w Krakowie w Pałacu Wielopolskich". Stan bardzo dobry.
I. Mażek - wędrowny dagerotypista działający w Krakowie od 1844. Od ok. 1856 prowadził zakład przy ul. Stolarskiej 50. W 1857 założył stały zakład przy ul. św. Jana 489, a w 1860 w Pałacu Wielopolskich. W 1863 sprzedał pracownię N.Grossowi.
I. Mażek - wędrowny dagerotypista działający w Krakowie od 1844. Od ok. 1856 prowadził zakład przy ul. Stolarskiej 50. W 1857 założył stały zakład przy ul. św. Jana 489, a w 1860 w Pałacu Wielopolskich. W 1863 sprzedał pracownię N.Grossowi.
200.–