Religia
179.
[BIBLIA]. Nowy Pana Naszego Jezusa Chrystusa Testament. Z łacińskiego na język polski przełożony przez ks. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską, i J. W. Dunina, Arcybiskupa Gnieźnieńskiego i Poznańskiego. Wiedeń 1890. Nakł. Brytańskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego. W Warszawie u Adolfa Kantora. 16, s. [4], 428. 3. opr. pł. tłocz. z epoki.
Grzbiet po reperacji, górna i dolna krawędź grzbietu podklejone paskami płótna, wyklejki nowe, papier z zażółceniami, mimo to stan ogólny dobry.
180.
ANDRZEJEWSKA Ewa – Skarby z dawnej zakrystii. Zabytkowe szaty liturgiczne z Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Kalisz 2018. Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej. 4, s. 195, [1].
Stan bardzo dobry. Katalog wystawy.
181.
BASTA Kamil – Łańcuch łączący Ziemię z Niebem. "Różaniec" jako praktyka funeralna współczesnej Sądecczyzny. Nowy Sącz 2021. Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu. 8, s. 207. brosz.
Stan bardzo dobry. Zawiera m.in.:
- Wokół rytuałów pogrzebowych
- Modlitwa przy zmarłym w świetle źródeł etnograficznych
- Portrety osób prowadzących Różańce
- Dźwięk a konstruowanie praktyki funeralnej i przeżywanie religii.
- Wokół rytuałów pogrzebowych
- Modlitwa przy zmarłym w świetle źródeł etnograficznych
- Portrety osób prowadzących Różańce
- Dźwięk a konstruowanie praktyki funeralnej i przeżywanie religii.
182.
BRACHA Krzysztof, DERWICH Marek, KALISZUK Jerzy – Spicilegium Gerarda Lefebvre'a de Lassus. Źródło do historii benedyktynów świętokrzyskich. Studia nad zabytkiem. Podobizna rękopisu. Kielce 2023. Wydawnictwo Jedność. 4, s. 850, [2]. opr. oryg. kart. złoc. Zabytki Dawnego Dziejopisarstwa Łysogórskiego, t. 1.
Stan bardzo dobry. "„Spicilegium” to jedyne w swoim rodzaju tak obszerne kompendium wiedzy o dziejach opactwa na Św. Krzyżu oraz zawartości jego biblioteki. Ta unikatowa panorama ośmiu stuleci klasztoru łysogórskiego wpisana została w ogólne dzieje polskiej kongregacji benedyktyńskiej.
Dzieło otwiera kopia „Kroniki” Ludwika Maura Cytrynowicza z 1721 roku, opisująca historię dziewięciu opactw benedyktyńskich w Polsce. Treść kolejnych tomów II-V dotyczy już tylko dziejów opactwa świętokrzyskiego i zawiera kopię „Roczników” Jana Jerzego Jonstona oraz Bonifacego Szepińskiego, uzupełnioną wpisami samego Lefebrvre’a.
Absolutnym rarytasem dla badaczy łysogórskiego opactwa jest zaś tom VI, zawierający 14 ekscerptów z dokumentów i kronik dotyczących historii klasztoru, w tym z najstarszego znanego „Katalogu opatów” z listą sięgającą XIII wieku oraz wykazem klasztornych reguł opactwa łysogórskiego z 1421 roku. Są tu również opisy dotyczące różnego rodzaju klęsk żywiołowych, które spadały na opactwo, w tym fragment o pożarze z 1459 roku i szarańczy, jaka nawiedziła opactwo w 1690 roku.
W kolejnych notach kronikarskich znajdujemy wzmiankę o pobycie w klasztorze w 1473 roku króla Kazimierza Jagiellończyka z rodziną i dwiema córkami. Tom zamykają dwa „Żywoty św. Emeryka” z opisem legendarnego wotum relikwii Drzewa Krzyża Świętego w 1037 roku przez węgierskiego królewicza. Lefebvre przepisał go z jednego z rękopisów świętokrzyskich sporządzonego w 1477 roku przez miejscowego mnicha Andrzeja ze Słupi.
I wreszcie w tomie ostatnim znajdują się życiorysy najznamienitszych benedyktynów łysogórskich. Wśród nich jest kopia „Żywota” brata Mikołaja z Wielkiego Koźmina, żyjącego w drugiej połowie XV wieku. Był to jedyny mnich łysogórski otoczony za życia nimbem świętości, choć ostatecznie niewyniesiony na ołtarze – kopista, kaznodzieja, wychowawca i pedagog, znawca muzyki liturgicznej i reguły benedyktyńskiej". (Ze strony Radia Kielce, z artykułu "Unikatowy skarb wraca na Święty Krzyż" prof. Krzysztof Bracha).
Dzieło otwiera kopia „Kroniki” Ludwika Maura Cytrynowicza z 1721 roku, opisująca historię dziewięciu opactw benedyktyńskich w Polsce. Treść kolejnych tomów II-V dotyczy już tylko dziejów opactwa świętokrzyskiego i zawiera kopię „Roczników” Jana Jerzego Jonstona oraz Bonifacego Szepińskiego, uzupełnioną wpisami samego Lefebrvre’a.
Absolutnym rarytasem dla badaczy łysogórskiego opactwa jest zaś tom VI, zawierający 14 ekscerptów z dokumentów i kronik dotyczących historii klasztoru, w tym z najstarszego znanego „Katalogu opatów” z listą sięgającą XIII wieku oraz wykazem klasztornych reguł opactwa łysogórskiego z 1421 roku. Są tu również opisy dotyczące różnego rodzaju klęsk żywiołowych, które spadały na opactwo, w tym fragment o pożarze z 1459 roku i szarańczy, jaka nawiedziła opactwo w 1690 roku.
W kolejnych notach kronikarskich znajdujemy wzmiankę o pobycie w klasztorze w 1473 roku króla Kazimierza Jagiellończyka z rodziną i dwiema córkami. Tom zamykają dwa „Żywoty św. Emeryka” z opisem legendarnego wotum relikwii Drzewa Krzyża Świętego w 1037 roku przez węgierskiego królewicza. Lefebvre przepisał go z jednego z rękopisów świętokrzyskich sporządzonego w 1477 roku przez miejscowego mnicha Andrzeja ze Słupi.
I wreszcie w tomie ostatnim znajdują się życiorysy najznamienitszych benedyktynów łysogórskich. Wśród nich jest kopia „Żywota” brata Mikołaja z Wielkiego Koźmina, żyjącego w drugiej połowie XV wieku. Był to jedyny mnich łysogórski otoczony za życia nimbem świętości, choć ostatecznie niewyniesiony na ołtarze – kopista, kaznodzieja, wychowawca i pedagog, znawca muzyki liturgicznej i reguły benedyktyńskiej". (Ze strony Radia Kielce, z artykułu "Unikatowy skarb wraca na Święty Krzyż" prof. Krzysztof Bracha).
183.
BRZOZOWSKI Henryk – Piękno i Radość. Ikonografia św. Filipa Neri w sztuce polskiej. Gostyń 2022. [b.w.]. 4, s. 239. opr. oryg. kart.
Stan bardzo dobry.
184.
GRONEK Agnieszka – Opuszczone dziedzictwo. O malowidłach w cerkwi św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej. Kraków 2015. Księgarnia Akademicka. 8, s. 458, tablice. opr. oryg. kart.
Stan bardzo dobry. "Cerkiew św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej daje współczesnym unikalna szansę na odkrycie jeszcze jednej nieznanej karty własnych dziejów. Zapisana przed wiekami przez prawosławnych Rusinów, którzy współtworzyli wielonarodowe społeczeństwo Pierwszej Rzeczypospolitej, pozwala na rozszerzenie wiedzy na temat wspólnej tradycji i kultury, zaświadcza o jej bogactwie, różnorodności i oryginalności".
185.
KATECHIZM większy dla młodzi rzymsko-katolickiego wyznania uczącey się z naukowych zakładach w Rossyi. Za naywyższym rozkazem ułożony. Wilno 1840. W Drukarni Dyecezalney. 16d, s. 231, [5]. opr. psk. z epoki.
Otarcia oprawy, ubytki skóry na grzbiecie, wyklejki zabrudzone, wewnątrz miejscami zażółcenia papieru. Katechizm składa się z wstępu i trzech części.
Część 1: Nauka wiary
Część 2: Nauka obyczajów
Część 3: O środkach cnoty.
Część 1: Nauka wiary
Część 2: Nauka obyczajów
Część 3: O środkach cnoty.
186.
KOSSAK-SZCZUCKA Zofia – Beatyfikacja Skargi. Warszawa 1937. Wydawnictwo Księży Jezuitów. 16d, s. 35, [1]. brosz.
Okładki nieco zakurzone, stan dobry.
187.
KRZAK-WEISS Katarzyna – W ogrodzie duszy. Studia nad wyposażeniem graficznym polskich edycji modlitewnika Hortulus animae. Poznań 2014. Wydawnictwo Naukowe. 8, s. 339, [1]. opr. oryg. kart.
Okładki lekko zakurzone, poza tym stan bardzo dobry.
188.
MĘCIŃSKI Józef – Dzieło homiliyno-kaznodzieyskie niedzielne. Objaśnienie Ewanjelii, nauki wiary i obyczaiów, także wytłómaczenie świętych katolickich obrzędów w sobie zawieraiące: w 4 częściach do druku podane. Cz. 1-4. Kraków 1807. W Drukarni Tekli Groblowey. 16d, s. [8], 418, [9]; 408, [8]; 406, [9]; 399, [6] opr. psk. z epoki.
Oprawy uszkodzone: zabrudzenia, otarcia, pęknięcia. Egzemplarze zabrudzone ze śladami zalania wymagają odczyszczenia i ponownej oprawy.
189.
KAMOCKA Józefa – Bądź wola Twoja. Modlitwy i rozmyślania na wszystkie dni tygodnia i miesiąca, na wszystkie uroczystości kościelne i na wszelkie okoliczności życia, ułożone przez kapłanów i świętych katolickiego Kościoła ku czci i chwale ukrzyżowanego Chrystusa. Z różnych źródeł zebrała i własnemi uzupełniła ... Wydanie nowe, przejrzane, ozdobione ryciną i tytułem chromolitografowanym. Kraków [imprim. 1889]. G. Gebethner i Sp. 16, s. XII, 728, XI, karta tyt. i frontispis w chromolitografii. opr. oryg. skóra, obcięcie barwione.
Otarcia okł., brak zapinki, załamania marginesów kilku kart, drobne zaplamienia. Liczne zapiski na czystych kartach lub niezadrukowanych fragmentach stronic. Dołączono kilka obrazków i zasuszoną czterolistną koniczynę.
190.
BRZOZOWSKI Jan – Ołtarzyk codziennego i całorocznego nabożeństwa po większej części z Pisma św. i Ojców Kościoła. Zebrany przez ... Kraków [cenz. 1895]. Nakł. autora. Czcionkami Drukarni w Winterbergu. 16, s. [8], 845, tabl. 1. opr. późn. pł. aksamit.
Mocne otarcia oprawy, przetarcia płótna na krawędziach oprawy, ubytki fragmentów kart (s. 435-462) ze szkodą dla tekstu, miejscami zażółcenia papieru, blok lekko nadpęknięty. Egz. wymaga zabiegów introligatorskich.
191.
[MODLITEWNIK]. DROGA do nieba. Obszerny zbiór nabożeństw i pieśni na wszystkie uroczystości kościelne w roku i modlitwy na każdy dzień tygodnia. Dla płci obojga. Wyd. nowe. Częstochowa [imprim. 1928]. Nakł. Józefa Cebulskiego. 16, s. [4], 320. opr. oryg. skóra.
Okł. lekko otarte, brak skórkowej patki zapinkowej.
192.
TWORKOWSKI Stanisław – Ciebie Boga chwalimy. Książka do nabożeństwa liturgicznego. Wyd. IV uzup. Warszawa 1938. Wyd. ks. Jezuitów. 16, s. 760, tabl. 1. opr. oryg. pł., obcięcie złoc.
Niewielkie załamania narożników kilku kart, stan dobry. Dołączono kilka wsp. obrazków, w tym pamiątkowy z ingresu biskupa A. Baraniaka do Archikatedry Poznańskiej w 1957.
193.
[MODLITEWNIK]. WIARA, nadzieja i miłość. Zbiorek całorocznych nabożeństw ku chwale Boga i czci Najśw. Marji Panny. Dla płci obojga. Częstochowa [imprim. 1921]. Nakł. Drukarni Udziałowej. 16m, s. 240. opr. oryg. imitacja oprawy kościanej, brzegi kart złocone.
Okładki zabrudzone, otarcia grzbietu, poza tym stan dobry. Obca dedykacja.
194.
[MODLITEWNIK]. ZDROWAŚ Marja. Zbiór całorocznego nabożeństwa dla chrześcijan katolików. Kraków [Imprimatur 1910]. Nakł. Alfreda Machnickiego. 16m, s. 256. opr. oryg. psk.
Niewielkie otarcia oprawy, stan dobry.
195.
OJCIEC P. [krypt.] – Wrócę do Ojca mojego! Zegar miłosierdzia czyli dusza poświęcająca się dla zbawienia grzeszników. Przetómaczyła z francuskiego Marja M. [= Michałowska]. Kraków 1935. Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa. 16, s. 160. opr. oryg. pł.
Napis tytułowy na przedniej okł. częściowo zatarty, poza tym stan bardzo dobry. Dołączono obrazek z nadrukiem: "Welon potarty o Cudowny Obraz Matki Boskiej na Jasnej Górze".
196.
PAWŁOWSKA Krystyna – Świat duchowej wyobraźni. Dewocyjne obrazy pochodzenia fabrycznego w zbiorach etnograficznych Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Włocławek 2022. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. 4, s. 174. opr. oryg. kart.
Stan bardzo dobry.
"Wydanie publikacji, którą oddajemy Państwu do rąk, było możliwe dzięki kolekcjonerskiej pasji etnografów pracujących w dziale etnograficznym włocławskiego muzeum w ostatnim półwieczu. Dewocyjne obrazy pochodzenia fabrycznego zaczęto gromadzić z myślą o ekspozycjach muzealnych, zwłaszcza skansenowskich wnętrzach. Jednakże powiększany systematycznie zbiór stał się po latach samotną kolekcją, interesującą pod względem ikonograficznym i artystycznym, kolekcją obrazującą ważny obszar ludowej pobożności, którą z przyjemnością Państwu przedstawiamy. Wizerunki z wyobrażeniami świętych postaci, którymi w codziennym życiu otaczali się mieszkańcy Kujaw i ziemi dobrzyńskiej, stanowiły część religijnej duchowości. Ich immanentność ze sferą sacrum była tak oczywista, że w przekonaniu domowników, zapewniała im pomyślność, dawała poczucie bezpieczeństwa bliskość z Bogiem, u którego pomocy szukano za pośrednictwem Jego Syna Jezusa, Matki Boskiej i świętych orędowników. Wizualność bowiem stanowiła bardzo istotny element w rzymskiej tradycji Kościoła, co niestety ulega zmianie i daje się zaobserwować we współczesnym życiu wiernych, u których święte wizerunki nie są już użną częścią domowej ikonosfery. A przecież, jak zauważa Zbigniew Treppa: „[...] komunikowanie się a pomocą obrazu składa się na jedno z najbardziej pierwotnych doświadczeń człowieka. Wiąże się z ludzką racjonalnością i zdolnością do symbolizacji'. [...] Zapraszam Państwa do wędrówki po zapomnianych ścieżkach ludowej pobożności, zachęcam do poznania świata, w którym ogromną rolę odgrywały święte wizerunki. Przykuwając wzrok, były ważnym źródłem ewangelizacji i duchowym pokarmem, a siła ich oddziaływania pobudzała wyobraźnię, zapewniając wytchnie-nie dla oczu w trudnych chwilach codziennego życia. Wizerunki, a przede wszystkim barwne oleodruki, wieszane w mieszkalnych wnętrzach na Kujawach i ziemi dobrzyńskiej pięknie współgrały z estetyką całości ich wystroju, w którym uwagę zwracały malowane skrzynie, kredensy uzupełniane dekoracjami plastyki zdobniczej wyrabianymi z kolorowej bibuły, papieru i słomy. W obu regionach powszechnym zwyczajem było okalanie świętych obrazów girlandami, korona-mi, ramkami lub pojedynczymi kwiatami, w sąsiedztwo których trafiały wianki z ziół z oktawy Bożego Ciała i wielkanocne palmy, które poświęcone w kościele odgrywały, zwłaszcza w narożnych „świętych kątach", rolę apotropeionów chroniących świętą przestrzeń domu przed złymi mocami. Powszechnie też bukietami, tzw. „rózgami", strojono „ołtarzyki domowe", w których umieszczano obrazy i figury świętych oraz drobne dewocjonalia, często pamiątki przywożone z pobliskich sanktuariów". [Od Autora].
"Wydanie publikacji, którą oddajemy Państwu do rąk, było możliwe dzięki kolekcjonerskiej pasji etnografów pracujących w dziale etnograficznym włocławskiego muzeum w ostatnim półwieczu. Dewocyjne obrazy pochodzenia fabrycznego zaczęto gromadzić z myślą o ekspozycjach muzealnych, zwłaszcza skansenowskich wnętrzach. Jednakże powiększany systematycznie zbiór stał się po latach samotną kolekcją, interesującą pod względem ikonograficznym i artystycznym, kolekcją obrazującą ważny obszar ludowej pobożności, którą z przyjemnością Państwu przedstawiamy. Wizerunki z wyobrażeniami świętych postaci, którymi w codziennym życiu otaczali się mieszkańcy Kujaw i ziemi dobrzyńskiej, stanowiły część religijnej duchowości. Ich immanentność ze sferą sacrum była tak oczywista, że w przekonaniu domowników, zapewniała im pomyślność, dawała poczucie bezpieczeństwa bliskość z Bogiem, u którego pomocy szukano za pośrednictwem Jego Syna Jezusa, Matki Boskiej i świętych orędowników. Wizualność bowiem stanowiła bardzo istotny element w rzymskiej tradycji Kościoła, co niestety ulega zmianie i daje się zaobserwować we współczesnym życiu wiernych, u których święte wizerunki nie są już użną częścią domowej ikonosfery. A przecież, jak zauważa Zbigniew Treppa: „[...] komunikowanie się a pomocą obrazu składa się na jedno z najbardziej pierwotnych doświadczeń człowieka. Wiąże się z ludzką racjonalnością i zdolnością do symbolizacji'. [...] Zapraszam Państwa do wędrówki po zapomnianych ścieżkach ludowej pobożności, zachęcam do poznania świata, w którym ogromną rolę odgrywały święte wizerunki. Przykuwając wzrok, były ważnym źródłem ewangelizacji i duchowym pokarmem, a siła ich oddziaływania pobudzała wyobraźnię, zapewniając wytchnie-nie dla oczu w trudnych chwilach codziennego życia. Wizerunki, a przede wszystkim barwne oleodruki, wieszane w mieszkalnych wnętrzach na Kujawach i ziemi dobrzyńskiej pięknie współgrały z estetyką całości ich wystroju, w którym uwagę zwracały malowane skrzynie, kredensy uzupełniane dekoracjami plastyki zdobniczej wyrabianymi z kolorowej bibuły, papieru i słomy. W obu regionach powszechnym zwyczajem było okalanie świętych obrazów girlandami, korona-mi, ramkami lub pojedynczymi kwiatami, w sąsiedztwo których trafiały wianki z ziół z oktawy Bożego Ciała i wielkanocne palmy, które poświęcone w kościele odgrywały, zwłaszcza w narożnych „świętych kątach", rolę apotropeionów chroniących świętą przestrzeń domu przed złymi mocami. Powszechnie też bukietami, tzw. „rózgami", strojono „ołtarzyki domowe", w których umieszczano obrazy i figury świętych oraz drobne dewocjonalia, często pamiątki przywożone z pobliskich sanktuariów". [Od Autora].
197.
ROTTER Lucyna – Ubiór czy kostium? Znaczenie i funkcja strojów zakonnych. Kraków 2015. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, Wydawnictwo Naukowe. 8, s. 470. brosz.
Stan bardzo dobry. Liczne ilustracje.
198.
SCHILGEN Hardy – Na usługach Stwórcy. Wiązanka myśli dla katolików nowożeńców i małżonków [...]. Wyd. II. Kraków 1927. Nakł. Wydawnictwa Księży Jezuitów. 16d, s. 134, [1]. opr. pł. z epoki.
Okł. lekko zabrudzone, stan dobry. Piecz. włąsn., odręczne zapiski.
199.
SERWATOWSKI Waleryan – Wykład ewangelii Jana Ś. Poszyt pierwszy [...] zawierający wykład rzeczonej ewangelii od początku do r. 10. Wiedeń 1845. W tłoczni OO. Mechytarów. 8, s. 464, [3]. opr. późn. pł. z szyldzikiem.
Oprawa otarta i zabrudzona, na szyldziku wytłocz. tytuł i autor, wewnątrz niewielkie zabrudzenia i zażółcenia papieru. Stan dobry. Na przedniej wyklejce odręczna notatka z datą 1846.
200.
SKARGA Piotr – Żywoty świętych Starego i Nowego Zakonu na każdy dzień przez cały rok wybrane z poważnych pisarzów i doktorów kościelnych. Do których przydane są niektóre duchowne obroki i nauki przeciwko kacerstwom, przytem kazania krótkie na te święta, które pewny dzień w miesiącu mają. Wyd. XXIV. T. 1-2. Lwów [1883]. Księgarnia Polska A. D. Bartoszewicza i M. Biernackiego. 4, s. X, [2], 600; [4], 620, [9]. razem opr. psk. z epoki, obcięcie barwione.
Otarcia i zaplamienia okł., zabrudzenia wyklejek, podklejone marginesy pierwszej karty, drobne zaplamienia wewnątrz, załamania narożników części kart, niewielkie ślady kornika. Tom 2 w wyd. XXV. T. 1 obejmuje miesiące I-VI, tom 2 pozostałe.
201.
SPOSOB czczenia i wzywania Najświętszey Maryi Loretańskiey i Swiętego Antoniego Padewskiego, z przydatkiem innego potrzebnego nabożeństwa. Warszawa 1823. Druk. J. Węckiego. 16d, s. [2], 173, [5], tabl. 1. opr. kart. z epoki.
Grzbiet nowy, płócienny, otarcia okł., niewielkie uszkodzenie dolnego narożnika początkowych kart, miejscowe zabrązowienia i zaplamienia papieru. Na przedniej okł. tłocz. Inicjał J. W., na tylnej data 1823. Rzadkie.
202.
ŚWIĘTY Franciszek Seraficki w pieśni. Zebrał O. Floryan. Wydanie ozdobione ilustracyami. Kraków 1901. Nakł. OO. Kapucynów. 8, s. 225, [1], tabl. 24. opr. oryg. pł. zdob.
Otarcia i zaplamienia oprawy, blok lekko nadpęknięty, książka amatorsko podklejona w grzbiecie. Egzemplarz wymaga zabiegów introligatorskich.
203.
THULLIE Kazimierz – Życie chrześcijanina w obrzędach Kościoła. Modlitewnik liturgiczny. Wyd. dla dorosłych. Lwów-Warszawa 1925. Książnica-Atlas. 16, s. VII, [1], 583. opr. oryg. (?) skóra, obcięcie złoc.
Przednia okł. lekko poluźniona, stan dobry. Obca dedykacja z epoki. Grzbiet ze zwięzami i złoc. tytułem książki.
204.
WROŃSKI Marek – Problematyka atrybucji polichromii z 1707 roku z kościoła p.w. św. Marcina w Tarnowicach Starych - nieznane dzieło Karola Dankwarta. Tarnowskie Góry 2010. Instytut Tarnogórski. 4, s. 48, tabl. 2. brosz.
Stan bardzo dobry.
205.
WROŃSKI Marek – Studia nad średniowiecznym kościołem pod wezwaniem św. Marcina w Tarnowicach Starych w 600 lecie powstania parafii. Budowa kościoła. Tarnowskie Góry 2015. Instytut Tarnogórski, Muzeum Instytutu Tarnogórskiego. 4, s. 117, [3]. brosz. Zeszyty Tarnogórskie, nr 73.
Stan bardzo dobry. Redakcja: Marek Wroński, Nina Jarzyńska, Tadeusz B. Hadaś.
