Przedmioty należące do pisarza

Mamy przyjemność zaprosić do udziału w aukcji, która stanowić będzie jeden z końcowych akcentów ogłoszonego przez Senat RP Roku Władysława Stanisława Reymonta w stulecie śmierci pisarza. Praca nad katalogiem była dla nas szczególnym przeżyciem, mieliśmy bowiem możliwość obcowania z przedmiotami, z których korzystał autor „Chłopów” i laureat Nagrody Nobla, jego listami, autografami, pamiątkami z nim związanymi. Okoliczności zorganizowania aukcji 5 grudnia, dokładnie sto lat po śmierci pisarza, przybliża tekst pani Ewy Załęskiej, który publikujemy poniżej.
                                                                                                                                                  Antykwariat „Rara Avis”
                                                           Ze zbioru „reymontianów" Ewy Załęskiej
           Ja, Ewa Załęska-Szczepka, jestem wnuczką najmłodszej siostry Władysława Reymonta - Heleny Rejment, która wyszła za mąż za Aleksandra Załęskiego, syna Michała, fabrykanta m.in. ruchomych kuchni polowych (własnego wynalazku) w Warszawie. Po śmierci ojca Reymonta Józefa w 1904 r. młode małżeństwo wykupiło jego majątek zwany Wolbórką spłacając rodzeństwo. Postawiono nowy dom ok. 1906 r., majątek był używany jako letnisko. W czasie II wojny światowej był schronieniem dla wielu krewnych i przyjaciół. Po zakończeniu wojny majątek nie został przejęty przez państwo, gdyż nie przekraczał 50 ha. Do chwili obecnej jest w moim posiadaniu. Mój ojciec Jan wraz z kuzynem Kamilem Munkiewiczem (synem Kamili siostry Reymonta) opiekowali się ciężko chorym Władysławem Reymontem, gdyż jego żona wyjechała do Paryża kupić nowe tapety do świeżo kupionego warszawskiego mieszkania. Tak się złożyło, że pisarz zmarł na rękach mojego ojca. Po śmierci pisarza podczas likwidacji warszawskiego mieszkania Jan Załęski otrzymał od żony pisarza zgodę na zabranie kilkudziesięciu pamiątek po zmarłym. Niestety, wszystko, co znajdowało się w jego mieszkaniu w Warszawie uległo zniszczeniu w czasie Powstania, a po kamienicy zostały tylko gruzy. Na szczęście kilka przedmiotów oraz pamiątek po pisarzu uratowało się w Wolbórce. Przez wiele lat wraz z mężem Andrzejem Szczepką uzupełnialiśmy zbiór kupując książki napisane przez Reymonta (przedwojenne i powojenne) oraz inne pamiątki: fotografie, opracowania pisane przez krytyków, pamiętniki przyjaciół Reymonta, druki ulotne i tp. Od 2010 r. rozpoczęliśmy starania o stworzenie muzeum poświęconego pisarzowi-nobliście na Wolbórce. Oferowaliśmy dom po dzierżawcach młyna wraz z kolekcją dotyczącą twórczości pisarza zbieraną przez wiele lat. Niestety władze lokalne nie wykazały zainteresowania tym tematem. Podobnie instytucje kulturalne, do których się zwróciliśmy, deklarowały co prawda chęć pomocy, nie popartą jednak żadnymi w tym kierunku działaniami lub odmówiły wsparcia tłumacząc się brakiem środków.
            Władysław Stanisław Reymont, laureat literackiej Nagrody Nobla, wybitny pisarz, zasłużony Polak nadal nie ma własnego muzeum!!! Ze względu na zaawansowany wiek postanowiliśmy sprzedać wszelkie pamiątki związane z pisarzem, mając nadzieję, że trafią one do miłośników twórczości Reymonta.