Listy - oryginały
88.
[REYMONT Władysław Stanisław]. Karta korespondencyjna z odręcznym listem Władysława Stanisława Reymonta do Wacławy (swojej siostry) i Feliksa (jej męża) Waldauów w Warszawie, dat. 18 VII 1924 w Kołaczkowie.
Korespondencja na jednej stronie karty, na drugiej adres odbiorcy (F. Waldaua) i znaczek. Reymont prosi o informacje dotyczące wycieczki do Gdańska, jaką odbyli niedawno Waldauowie. Większą część listu poświęca własnemu zdrowiu. Pisze: "Ja czuję się znacznie liepiej, mogę już chodzić dosyć swobodnie i bez bólu w piersiach. Naturalnie, że zażywam trochę lekarstw, ale głównie co mnie leczy to dyjeta ostra, co tygodniowy post ścisły i dobre lato, jakie dotychczas mamy". Stan dobry.
89.
[REYMONT Władysław Stanisław]. Odręczny czterostronicowy list Władysława Stanisława Reymonta do niewymienionych z nazwiska Wacławy (swojej siostry) i Feliksa (jej męża) Waldauów, dat. 18 I 1925 w Nicei.
Rękopis dwustronny na dwóch kartach form. 17,5x11,3 cm. Pisarz, wiedząc o złym stanie zdrowia sióstr Wacławy i Kamili, proponuje im kurację w Ciechocinku i obiecuje pokryć koszty tego przedsięwzięcia (widać tu poprawę statusu majątkowego pisarza po otrzymaniu nagrody Nobla końcem poprzedniego roku). "O odmowie niechcę słuchać i uważałbym ją za obrazę" - dodaje. Sam patrzy w przyszłość raczej pesymistycznie: "pomimo, iż mi znacznie lepiej i doktór robi nadzieję wyzdrowienia, nie wierzę mu, wiem że już nie powrócę do dawnego stanu zdrowia". W końcowej części listu Reymont pyta o zdrowie i losy członków rodziny i znajomych. Pisze także: "Dostałem listy proszące o pomoc pieniężną od wdowy [...] i od jej córki [...]. Rzuciłem w kosz, dawniej to mnie nieznały, a teraz wielbią". Na końcu podaje swój adres w Nicei. List publikowany w zbiorze: W. S. Reymont "Listy do rodziny" (War. 1975, s. 415-417). Ślady złożenia, niewielkie naddarcia na zgięciu, zaplamienia dolnego narożnika.
90.
[REJMENT Franciszek]. Dwa odręczne listy Franciszka Rejmenta, starszego brata pisarza, do ojca Józefa Rejmenta z 1901.
Oba listy kierowane do Wolbórki (k. Czarnocina). Pierwszy list dat. 13 II 1901 w Piotrkowie, pisany na 4 s. form. 21x13,3 cm. Dotyczy niemal w całości złego stanu interesów rodzinnych i sposobów poprawienia ich kondycji: "proponuję Ojcu, aby Wacia i mania zajmowały się gospodarstwem nie tak jak dziś to ma miejsce, lecz serjo i przy udziale Ojca, jednakże przy tem muszą być traktowane inaczej i mieć na niezbędne potrzeby, których dziś im Ojciec odmawia". W końcowej części listu wspomina o bracie Władysławie (zwanym w domu, zgodnie z metryką, Stanisławem): "Stach w tych dniach miał mieć odpowiedź z kolei, lecz do dziś nie mam od niego wiadomości" (chodzi tu zapewne o odszkodowanie należne pisarzowi po wypadku kolejowym; otrzymał je 18 II). Drugi list pisany był 13 XII 1901 w Głownie. Franciszek, ubolewając nad brakiem korespondencji od ojca, zaprasza go do siebie na zbliżające się święta Bożego Narodzenia. Wspomina także o swojej pracy w aptece. Listy w stanie dobrym, zachowane obie koperty.
91.
[REYMONT Władysław Stanisław - fotokopie]. Cztery czarno-białe fotokopie pocztówek z korespondencją pisarza do rodzeństwa z l. 1901-1908.
Fotokopie obejmują jedynie stronę widokową (z korespondencją) - brak kopii strony adresowej. Pocztówki wysłane z: Neapolu (19 III 1901 - do Katarzyny Jakimowiczowej, najstarszej siostry pisarza), Zakopanego (24 XII 1904 i 5 II 1906 - oba do Kamili i Józefa Munkiewiczów, siostry i szwagra), Florencji (23 IV 1908 - także do Kamili i Józefa Munkiewiczów). Tekst wszystkich listów publikowany był w tomie: E. S. Reymont "Listy do rodziny", War. 1975, s. 194, 291-293). Stan bardzo dobry.
92.
[SOBAŃSKA Hanna]. Odręczny list niewymienionej z nazwiska Haliny Sobańskiej do Kamili Munkiewicz, siostry W. Reymonta, na okolicznościowej pocztowce, dat. 10 V 1936 w Warszawie.
Pocztówka z tekstem roty ślubowania akademickiego na Jasnej Górze 24 V 1936. Początek korespondencji nieczytelny, zasłonięty stemplem pocztowym. Autorka informuje, że zaliczyła kolokwium, teraz przygotowuje się do egzaminu z filozofii prawa. Dziękuje za przesłane pieniądze na zakup kapelusza, jednak podczas zbliżających się wakacji nie będzie takowego potrzebowała. Prosi zatem o możliwość przeznaczenia przekazanej sumy na "wieczną ondulację". Niewielkie zaplamienia, poza tym stan dobry.
93.
[WALDAU Feliks]. Siedem listów Feliksa Waldaua do żony Wacławy, młodszej siostry pisarza, z lat 1911-1913.
Listy pisane na ark. ca 21x13,5 cm, każdy objętości 3-6 stron. Część listów z pełną datą, część tylko z datą dzienną, wszystkie pisane w Warszawie. Nadawca niezmiennie rozpoczyna frazą "Kochana Waciuko", kończy podpisem "Felek". Treść korespondencji dotyczy w znacznej mierze spraw codziennych, z rzadka wykracza poza tę tematykę. Wspomniani są Jakimowiczowie, Borucińscy. Koperty nie zachowały się. Ślady złożenia, niewielkie zaplamienia, jeden list naddarty, z niewielkim ubytkiem.
94.
[MUNKIEWICZ Józef]. Pusta koperta zaadresowana do Józefa Munkiewicza, męża Kamili, siostry Pisarza, wysłana z Warszawy do Piotrkowa, data stempla 3 I 1912.
Koperta ze znaczkami i stemplami pocztowymi. Brak informacji o nadawcy. Niewielkie zaplamienia i naddarcia.
95.
[WALDAUOWA Wacława]. Cztery puste koperty listowe adresowane do Wacławy Waldauowej na warszawskiej Pradze z l. 1910-1925.
Koperty naddarte, dwie kompletne, jedna pozbawiona tylnego skrzydełka, jedna z odciętym znaczkiem. Na jednej z kopert podpisana (jako nadawczyni) Maria Jakimowiczowa, siostra Wacławy Waldauowej (i Władysława Reymonta).
96.
[ZAŁĘSCY Helena i Aleksander]. Karta pocztowa kierowana do Aleksandrostwa Załęskich, najmłodszej siostry i szwagra W. Reymonta, w Wolbórce przez nieznanego nadawcę, dat. 18 VIII 1807 w Warszawie.
Karta z nadrukiem "Otkrytoe pismo" i nadrukowanymi znaczkami. Nieznany nadawca zapowiada przyjazd na Wolbórkę swój, Władka i cioci Mani, jeśli pogoda pozwoli. Stan niezbyt dobry: ślady zawilgocenia, otarcia, załamania.
